Όσα αφήσαμε πίσω

Μια αυθεντική, προσωπική παρατήρηση ενός πολέμου όσο αυτός βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, η οποία ακολουθεί διάφορες γενιές Ουκρανών πολιτών, τη στιγμή που καλούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους όπως όπως και να στριμώξουν τις ελπίδες τους στο φορτηγάκι εθελοντικής παροχής βοήθειας του σκηνοθέτη Μάτσεκ Χαμέλα, προκειμένου να ξεφύγουν από τον όλεθρο. Καθώς διασχίζει ναρκοπέδια και περνάει από πάμπολλα σημεία στρατιωτικού ελέγχου στην προσπάθειά του να περάσει τα σύνορα, ο σκηνοθέτης μάς παραχωρεί μια θέση στο όχημά του, κατευθύνοντας το ντοκιμαντέρ άλλοτε από το πίσω κάθισμα, άλλοτε πίσω από το τιμόνι και άλλοτε πίσω από τον φακό, ενώ οδηγεί στους δρόμους της Ουκρανίας για να μεταφέρει με ασφάλεια τους ξεριζωμένους πρόσφυγες ως την Πολωνία. Το φορτηγάκι γράφει δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα και λειτουργεί ως χώρος αναμονής, νοσοκομείο, άσυλο και εξομολογητήριο για τους συμπατριώτες που συναντήθηκαν τυχαία. Ένα συλλογικό πορτρέτο με ψηφίδες τις εμπειρίες Ουκρανών που έχουν έναν κοινό στόχο: να βρουν ένα απάγκιο εν καιρώ πολέμου. Το προσωρινό άσυλο που έχει δοθεί σε όλους τους επιβάτες καταργεί τις διαφορές τους ως προς το φύλο, την ηλικία, το χρώμα του δέρματος, τη φυσική κατάσταση, την καταγωγή, τη ταυτότητα, την κοσμοθεωρία και την πίστη. Κι ενώ το πεδίο της μάχης στο βάθος βγαίνει εκτός του οπτικού μας πεδίου, οι αντανακλάσεις και οι επιπτώσεις του παραμένουν προφανείς αν και ακατέργαστες.