Διαγνοησία

Η ψυχιατρική οδύσσεια της σκηνοθέτριας από τη Νορβηγία, που από την ηλικία των 15 άρχισε να λαμβάνει τη μια διάγνωση μετά την άλλη, όπως την έχει καταγράψει η ίδια σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρει τον εαυτό της, παρότι ήταν επί μονίμου βάσεως βομβαρδισμένη με κάθε λογής ψυχοφάρμακα. Ό,τι ανασυνθέτει στο Διαγνοησία ωστόσο η πρωτοεμφανιζόμενη δημιουργός είναι πολλά περισσότερα από ένα αυτο-πορτρέτο θρυμματισμένο από την ταμπελοποίηση και το στίγμα της διάγνωσης: μια αναστοχαστική ματιά που ξεχειλίζει θάρρος και ευρηματικότητα, ένας ύμνος στην ευαλωτότητα και στις προκλήσεις που βιώνει κάθε άτομο που καταλήγει εγκλωβισμένο στον φαύλο κύκλο του ιατροκεντρικού μοντέλου της ψυχιατρικής υποστήριξης. Ταυτόχρονα λειτουργεί ως γνήσια παρήγορη σκέψη πως, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι το σινεμά δεν πρόκειται να σώσει τον κόσμο, τουλάχιστον έχει τη σπάνια και πολύτιμη δύναμη της (αυτο)θεραπείας.