Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας.

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συμμετέχει στην Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair που πραγματοποιείται φέτος για δεύτερη χρονιά στη Θεσσαλονίκη από την Πέμπτη 23 έως την Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017 στα περίπτερα 8, 9, 10 της ΔΕΘ – HELEXPO. 

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων θα προβληθεί το φιλμ Μοντιλιάνι - Ο Καταραμένος Ζωγράφος του Μάικ Ντέιβις την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017 στις 20:00 στο Ολύμπιον, μια ταινία που περιγράφει τη δραματική αντιζηλία μεταξύ Αμεντέο Μοντιλιάνι και Πάμπλο Πικάσο και την τραγική ερωτική ιστορία με την Ζαν Εμπιτέρν.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα λειτουργεί περίπτερο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (περίπτερο 9, σταντ 55) και οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν ειδικές προσφορές σε ξεχωριστές εκδόσεις για την έβδομη τέχνη, μονογραφίες καταξιωμένων ελλήνων και ξένων σκηνοθετών, εκδόσεις που αφορούν σε θεματικά αφιερώματα, αλλά και εθνικές κινηματογραφίες, όπως του Μεξικού, της Βραζιλίας και της Κίνας, καθώς και συλλεκτικά αντικείμενα, αφίσες, τσάντες, t-shirts, κονκάρδες, κ.ά. προηγούμενων διοργανώσεων του Φεστιβάλ.

 

Η ταινία

Μοντιλιάνι - Ο Καταραμένος Ζωγράφος / Modigliani

(Ηνωμένο Βασίλειο – Γερμανία – Ρουμανία – Γαλλία – Ιταλία, 2004)

Σκηνοθεσία: Μάικ Ντέβις / Mick Davis. Με τους: Andy Garcia, Elsa Zylberstein, Omid Djalili, Hippolyte Girardot, Eva Herzigova, Udo Kier, Susie Amy, Peter Capaldi. Έγχρωμη, 121΄. Γλώσσα: Αγγλικά.

 

1919, Παρίσι. Ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει και η νυχτερινή ζωή έχει γεμίσει με σκοτεινά πάθη και αχαλίνωτες εμμονές. Στο καφέ «Ροτόντ», το στέκι της ελίτ της τέχνης, ένα τραπέζι δεν μοιάζει με κανένα άλλο στην ιστορία: ο Πικάσο, η Φρίντα Κάλο, ο Ουτρίγιο, ο Κοκτό κι ο Μοντιλιάνι συζητούν με πάθος για τέχνη, έρωτα και επιθυμία! Η δραματική αντιζηλία μεταξύ του Μοντιλιάνι και του Πικάσο, δύο αντρών που η σχέση τους διακατέχεται από ευφυΐα, αλαζονεία και πάθος θα στοιχειώσει την καλλιτεχνική παρέα. Η ερωτική τραγωδία που θα ακολουθήσει θα είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία της τέχνης. Μέσα σε μια νύχτα, η μοίρα θα πάρει τα πράγματα στα χέρια της και την άλλη μέρα τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο...

Αίθουσα ΟΛΥΜΠΙΟΝ: Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2007, 20:00

Τιμή εισιτηρίου: 3,00 ευρώ (γενική είσοδος)

 

2η Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair

Η φετινή διοργάνωση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, στο παράλληλο πρόγραμμά της:

 Τιμώμενους καλλιτέχνες τον Κώστα Τσόκλη από Ελλάδα και τον Γερμανό Wolf Vostell με την επιμέλεια της Σάνιας Παπά.

 

Περισσότερες πληροφορίες στο site της Art Thessaloniki Fair: http://art-thessaloniki.helexpo.gr/

Μέσα σε μια ζεστή ατμόσφαιρα, έπεσε η αυλαία του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με την τελετή απονομής των βραβείων την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017 στο κατάμεστο Ολύμπιον.

Η έναρξη της βραδιάς επιφύλασσε μια μικρή ανατροπή: ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης ανέβηκε στη σκηνή για την παρουσίαση της εκδήλωσης, αλλά «αντικαταστάθηκε» χιουμοριστικά από τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, πρωταγωνιστή της νέας ταινίας του Παντελή Βούλγαρη Το τελευταίο σημείωμα, ο οποίος και τελικά ήταν ο επίσημος παρουσιαστής.

Περισσότερα...

Η νέα ταινία του Σταύρου Τσιώλη Γυναίκες που περάσατε από δω πραγματοποίησε πανελλήνια πρεμιέρα το Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017 στο Ολύμπιον, στο πλαίσιο του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του αγαπημένου έλληνα σκηνοθέτη.

Ακριβώς πριν από την έναρξη της ταινίας προβλήθηκε ένα βίντεο - έκπληξη που είχαν επιμεληθεί οι διοργανωτές του Φεστιβάλ, με τίτλο «Ταξιδεύοντας με τον Τσιώλη», το οποίο περιελάμβανε μία συρραφή από σκηνές παλαιότερων ταινιών του, όπου οι πρωταγωνιστές περιδιαβαίνουν την επαρχία της Ελλάδας, σε ένα συνεχές καθεστώς ταξιδιού και μετακίνησης. Μετά το τέλος της προβολής, ακολούθησε συζήτηση, με τον Σταύρο Τσιώλη, τους βασικούς πρωταγωνιστές της ταινίας -Ερρίκο Λίτση, Κωνσταντίνο Τζούμα και Τάκη Χρυσικάκο-, καθώς και τον παραγωγό του φιλμ Χρήστο Κωνσταντακόπουλο (Faliro House Productions).

Στο ξεκίνημα της βραδιάς, τον λόγο πήρε αρχικά ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ορέστης Ανδρεαδάκης, ο οποίος παρομοίωσε τον Σταύρο Τσιώλη με ένα αστέρι που ομορφαίνει τη ζωή μας και το οποίο εμφανίζεται και εξαφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. «Πριν από 61 χρόνια έκανε την εμφάνισή του στον κόσμο του ελληνικού σινεμά ένα αστέρι. Το οποίο, μετά από λίγο, επέλεξε να εξαφανιστεί. Μέχρι που επανήλθε, για να μιλήσει για τα ταπεινά όνειρα των ανθρώπων και το πώς αυτοί παλεύουν για να τα μετατρέψουν σε πραγματικότητα. Το αστέρι αυτό παραλίγο να εξαφανιστεί εκ νέου, αλλά ευτυχώς είναι και πάλι μαζί μας», δήλωσε σχετικά.

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε ο Σταύρος Τσιώλης, ο οποίος, αφότου εισέπραξε παρατεταμένο θερμό χειροκρότημα, ευχαρίστησε όλους όσοι ενεπλάκησαν στην ταινία και έδωσε ραντεβού με το κοινό για το q&a μετά το τέλος της προβολής. «Αν σας αρέσει η ταινία, θα τη συζητήσουμε, αν όχι, δεν πειράζει, θα ελευθερώσουμε την αίθουσα και θα ξαλαφρώσουμε το πρόγραμμα του Ορέστη Ανδρεαδάκη», ανέφερε, στον γνώριμο χιουμοριστικό του τόνο, ο σκηνοθέτης.

Μετά το τέλος της προβολής, ο Σταύρος Τσιώλης, κι αφότου αποθεώθηκε για δεύτερη φορά από το κοινό του «Ολύμπιον», ευχαρίστησε όλους τους ηθοποιούς που συμμετείχαν στην ταινία, τη Faliro House Productions και τον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο προσωπικά, ενώ ειδική μνεία έκανε στη διευθύντρια παραγωγής Ράνια Ψημένου, για την οποία δήλωσε πως δεν του χάλασε το παραμικρό χατίρι, ούσα πάντα διατεθειμένη να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο σε κάθε πρόβλημα που προέκυπτε. «Η ταινία μας, όπως είδατε, είναι μία μικρή ταινία, διάρκειας μόλις 84 λεπτών. Είχαμε κι άλλες ιστορίες να διηγηθούμε, αλλά θα τις βάλουμε στην επόμενη ταινία», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο Σταύρος Τσιώλης.

Μιλώντας για το κατά πόσο το Γυναίκες που περάσατε από δω συνιστά το κλείσιμο μίας άτυπης «γυναικείας» τριλογίας στη φιλμογραφία του, ο Τσιώλης δήλωσε πως στις δύο προηγούμενες ταινίες (Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε και Ας περιμένουν οι γυναίκες) οι γυναίκες είναι κατά κάποιον τρόπο απούσες και βρίσκονται στο πίσω φόντο. Αντιθέτως, αυτή τη φορά περνούν στο προσκήνιο, τοποθετούνται σε πρώτο πλάνο. «Ο φίλος και συνεργάτης μου Βάσος Γεώργας είπε σε κάποια στιγμή των γυρισμάτων πως η συγκεκριμένη ταινία είναι ένα road movie που ξεδιπλώνεται όχι στους δρόμους, αλλά επί των γυναικών. Κάπως έτσι, καταλήξαμε στο σλόγκαν “μια ακίνητη road movie”, που αναγράφεται και στην αφίσα της ταινίας», προσέθεσε ο Σταύρος Τσιώλης.

Στη συνέχεια, απαντώντας σε ερώτηση που του τέθηκε για το γεγονός ότι αποσπάσματα παλαιότερων ταινιών του φιγουράρουν στο Γυναίκες που περάσατε από δω, δήλωσε πως η συγκεκριμένη επιλογή ήταν προτροπή του μοντέρ της ταινίας (και σταθερού συνεργάτη του Γιώργου Λάνθιμου) Γιώργου Μαυροψαρίδη. «Σε κάποια στιγμή, μου ανέφερε πως η μικρή διάρκεια της ταινίας ίσως να αποτελεί πρόβλημα, οπότε προσθέσαμε κάποια αποσπάσματα παλαιότερων ταινιών, τα οποία αγαπώ πολύ, σε στιγμές της ταινίας όπου θα μπορούσαν να ενταχθούν αρμονικά. Η επόμενη ταινία μου, την οποία υπολογίζω πως θα έχω ολοκληρώσει σε δύο περίπου χρόνια, σας υπόσχομαι πως θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια, περίπου δύο ώρες», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Ακολούθως, τον λόγο πήραν οι πρωταγωνιστές της ταινίας Ερρίκος Λίτσης, Κωνσταντίνος Τζούμας και Τάκης Χρυσικάκος, οι οποίοι μοιράστηκαν με το κοινό την εμπειρία της συνεργασίας τους με τον σκηνοθέτη. «Ήταν μεγάλη μου χαρά να αποδεχτώ την πρόταση του Σταύρου Τσιώλη, τον οποίο εκτιμώ πολύ βαθιά, για να πρωταγωνιστήσω στη νέα του ταινία. Πρόσθετη χαρά για μένα ήταν το γεγονός της παρουσίας των Κωνσταντίνου Τζούμα και Τάκη Χρυσικάκου, οι οποίοι είχαν υπάρξει ινδάλματά μου όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στο σινεμά, γεγονός που, όπως ξέρετε, συνέβη σε αρκετά προχωρημένη ηλικία», δήλωσε αρχικά ο Ερρίκος Λίτσης. Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε ο Κωνσταντίνος Τζούμας, ο οποίος ανέφερε πως γνωρίζει τον Σταύρο Τσιώλη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχοντας υπάρξει σταθερός θαυμαστής του σκηνοθετικού του έργου. «Τόσο το γύρισμα μιας ταινίας με τον Σταύρο όσο και η απλή παρέα μαζί του συνιστούν μία αληθινή περιπέτεια. Αυτό που εκτιμώ στη σκηνοθετική του προσέγγιση είναι η έλλειψη μανιέρας. Ακόμη και τα υπέροχα σενάρια που γράφει, τη στιγμή του γυρίσματος, επί της ουσίας, βρίσκονται στον αέρα, καθώς πολύ συχνά ζητά από τους ηθοποιούς να ξεχάσουν τα όσα έχουν απομνημονεύσει. Πέρα από τον Σταύρο, κι εγώ είχα καιρό να συμμετάσχω σε κινηματογραφική ταινία, και αυτό το πρότζεκτ με έπεισε τόσο γιατί ήταν σφιχτοδεμένο και ελάχιστα χρονοβόρο όσο και επειδή διέθετε μία σπιρτόζικη φρεσκάδα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κωνσταντίνος Τζούμας. Αμέσως μετά, πήρε τον λόγο ο Τάκης Χρυσικάκος, ο οποίος, μιλώντας για τον χαρακτήρα που υποδύθηκε στην ταινία, τόνισε πως του φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος ήρωας κινείται μεταξύ του στυγνού συμφέροντος και του αγνού ανθρώπινου ενδιαφέροντος, βασιζόμενος συγχρόνως στο χιούμορ, αλλά και τη συγκίνηση, που αποπνέει.

Έπειτα, ο Σταύρος Τσιώλης αναφέρθηκε στη διαδικασία εύρεσης κεφαλαίων για την πραγματοποίηση της ταινίας, καθώς και για την εμπλοκή της Faliro House Productions στο πρότζεκτ. «Είχαμε ξεκινήσει μία crowd funding καμπάνια, αλλά παρά την αθρόα συμμετοχή νεαρών ανθρώπων που κατέθεταν ένα οβολό των 5 ή των 10 ευρώ, είχαμε συγκεντρώσει μόλις 8.000 ευρώ από τα 60.000 που ήταν ο αρχικός στόχος. Μέχρι που μια μέρα, ο συνεργάτης μου Βάσος Γεώργας με προέτρεψε να τηλεφωνήσω στον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο. Αρχικά, δεν μπόρεσα να τον βρω στο τηλέφωνο κι όταν εν τέλει κατάφερα να μιλήσω μαζί του, εκείνος δέχτηκε ολόψυχα να συμμετάσχει στο πρότζεκτ, δηλώνοντας συγκινημένος. Εγώ να δείτε πόσο συγκινήθηκα τότε», εξιστόρησε ο Σταύρος Τσιώλης. Ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, από τη μεριά του, αρκέστηκε να αναφέρει πως είναι μεγάλη τιμή για τον ίδιο, αλλά και για την εταιρία του, να αποτελούν κομμάτι της νέας ταινίας του Σταύρου Τσιώλη.

Γυναίκες που περάσατε από δω του Σταύρου Τσιώλη

«Πρόκειται για μια ταινία γεμάτη συγκινησιακή φόρτιση που, απαλλαγμένη από το βάρος της φθοράς του χρόνου, ξεδιπλώνει τις μεγάλες αλήθειες της ζωής και το νόημα της ύπαρξης μας μέσα από την αδιάκοπη αναζήτηση της τρυφερότητας και της ομορφιάς».

 

Εκείνες οι μακρυμαλλούσες νύχτες του Gerardo Calagui

«Οι στερεοτυπικοί ρόλοι που αποδίδουμε σε ανθρώπους πολύ συχνά οδηγούν στην καταπίεση και την περιθωριοποίηση».

 

Γκρίζο σπίτι του Austin Lynch

«Στην ταινία μου, τα πράγματα ξεκινούν απλά και ήσυχα. Καθώς νέα στοιχεία μας συστήνονται, συσσωρεύεται πολυπλοκότητα».

 

Winter βrothers του Hlynur Palmason

«Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο είναι να δουλέψω με την αμφισημία. Τα αδέρφια της ταινίας μπορεί να είναι τελείως διαφορετικά, παρότι μοιράζονται ακριβώς την ίδια ανατροφή και είναι φτιαγμένα από το ίδιο ‘υλικό’».

Στην ιδιαίτερη γοητεία που ασκεί το σινεμασκόπ, η προβολή ευρείας εικόνας, στους θεατές αλλά και σε αυτούς που βρίσκονται πίσω από την κάμερα εστίασε το masteclass «2.39:1 - Tο ελληνικό σινεμά επανέρχεται στο σινεμασκόπ» που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, στο πλαίσιο του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Την εκδήλωση, μια διοργάνωση της Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών σε συνεργασία με το Φεστιβάλ, συντόνισε ο διευθυντής φωτογραφίας Αργύρης Θέος, με τον επίσης διευθυντή φωτογραφίας Χρήστο Καραμάνη δίπλα του στο πάνελ να μεταφέρει την εμπειρία του από τη δημιουργία ελληνικών ταινιών με τη μέθοδο αυτή.

Όπως επισήμανε ο κ. Θέος, ο όρος «σινεμασκόπ» αναφέρεται στο αναμορφικό φορμά κινηματογραφικής προβολής ευρείας εικόνας. «Πρόκειται για το πολύ μακρόστενο κάδρο. Αυτό σημαίνει ότι για ύψος οθόνης 1 μ. αντιστοιχεί πλάτος 2.39 μ. Είναι φτιαγμένο για να γεμίζει το οπτικό πεδίο», εξήγησε. Το σινεμασκόπ χρησιμοποιήθηκε κυρίως τη δεκαετία του ΄50 στο Χόλιγουντ από την 20th Century Fox. Στην Ελλάδα γυρίστηκαν ελάχιστες ταινίες με αυτή τη μέθοδο εκείνη την περίοδο, καθώς, όπως είπε ο κ. Θέος, «το σινεμασκόπ ήταν ακριβότερο κι ο ελληνικός κινηματογράφος ήταν πάντα φτωχός».

Όπως πρόσθεσε ο κ. Καραμάνης, το φορμά της ευρείας οθόνης ξεκίνησε με στόχο να τραβήξει τον κόσμο από την τηλεόραση και να τον βάλει ξανά στα σινεμά, καθώς γεμίζει το οπτικό πεδίο και δίνει στον θεατή την αίσθηση ότι «βουτάει στην οθόνη». Για τον λόγο αυτό ακόμη και σήμερα θεωρείται «πιο κινηματογραφικό», όπως είπε. Ιδιαίτερα στα κοντινά πλάνα, συμπλήρωσε ο κ. Θέος, «το σινεμασκόπ επιτρέπει να χωρέσει στο κάδρο και ο περιβάλλων χώρος, δίνοντας παράλληλα βάθος πεδίου».

Οι δύο ομιλητές τόνισαν το εικαστικό ενδιαφέρον που έχουν τα σινεμασκόπ φιλμ, καθώς οι αναμορφικοί φακοί που χρησιμοποιούνται στην ευρεία οθόνη δίνουν συχνά μία ζωγραφική ποιότητα στα κάδρα. Παράλληλα, οι φακοί αυτοί έχουν ιδιαιτερότητες και αρκετές ατέλειες, που όμως ακόμη κι αυτές προσδίδουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στις ταινίες που γυρίζονται με τον τρόπο αυτό. «Προκύπτουν κάποιες φορές οπτικά λάθη, π.χ. καμπύλωση πεδίου, στοιχεία που προκαλούν ακόμη και ενθουσιασμό στους διευθυντές φωτογραφίας», είπε ο κ. Θέος. Επιπλέον, όλες αυτές οι ατέλειες αποτελούν κίνητρο για τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητα των κινηματογραφιστών.

Κατά τη διάρκεια του masterclass παρουσιάστηκαν αποσπάσματα τεσσάρων ταινιών που γύρισε τα τελευταία χρόνια ο Χρήστος Καραμάνης σε σινεμασκόπ. Πρόκειται για τα φιλμ Νορβηγία του Γιάννη Βεσλεμέ (2014), Τετάρτη 04.45 του Αλέξη Αλεξίου (2015), Chevalier της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (2015) και Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2016). Προβλήθηκε επίσης απόσπασμα μιας παλαιότερης ελληνικής ταινίας που γυρίστηκε με τη μέθοδο αυτή, Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται του Ανδρέα Τσιλιφώνη (1984).

Ανάμεσα στο κοινό που παρακολούθησε το masterclass ήταν και ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Αρβανίτης, ο οποίος επισήμανε ότι ο ίδιος ξεκίνησε την καριέρα του με σινεμασκόπ δουλεύοντας στη Φίνος Φιλμ. Επίσης παρατήρησε ότι τα τελευταία χρόνια, για διάφορους λόγους, οικονομικούς, τεχνικούς και καλλιτεχνικούς, το φιλμ επανέρχεται κερδίζοντας έδαφος έναντι του ψηφιακού. «Στην περίπτωση του φιλμ το πρωτογενές υλικό παραμένει ανέπαφο για τουλάχιστον 100 χρόνια, πράγμα που δεν συμβαίνει με τους σκληρούς δίσκους», εξήγησε ο ίδιος.

Το masterclass παρακολούθησαν επίσης επαγγελματίες του χώρου, φοιτητές σχολών κινηματογράφου και σινεφίλ.