Στο πλαίσιο των Agora Talks του 64ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 7 Νοεμβρίου, στο MOMus - Μουσείο Φωτογραφίας, συζήτηση με θέμα τη βιωσιμότητα του ανθρώπινου δυναμικού και της εταιρείας στην κινηματογραφική παραγωγή, σε συνεργασία με το ACE Producers. Στο πάνελ πήραν μέρος, ο γάλλος παραγωγός και ιδρυτής της εταιρίας παραγωγής Films de Force Majeure, Jean Laurent Csinidis, η ελληνίδα παραγωγός και ιδρύτρια της εταιρείας παραγωγής Asterisk*, Βίκυ Μίχα, και η γερμανίδα Juliane Schulze, Ειδικός στρατηγικής δημιουργικής οικονομίας. Τη συζήτηση συντόνισε η δανή παραγωγός και ιδρύτρια της Sane Cinema, Louise Højgaard Johansen.
Η συζήτηση ξεκίνησε με την οπτική των παραγωγών για το εργασιακό κλίμα του χώρου, μέσα από τις δικές τους προσωπικές εμπειρίες, όπου τονίστηκε η σημασία της ανταλλαγής ιδεών και της αναζήτησης λύσεων για ένα πιο υγιές και βιώσιμο εργασιακό περιβάλλον. Στην πορεία αναφέρθηκαν τα καίρια ζητήματα που επικρατούν αυτή τη στιγμή στον χώρο, όπως οι δυσκολίες στην εύρεση της χρηματοδότησης, η συμπεριληπτικότητα και η σχέση ισορροπίας ή μη ανάμεσα στην ιδιωτική και την επαγγελματική ζωή, αλλά και το αποτύπωμα που έχουν όλα τα παραπάνω στην ψυχική υγεία. Μεταξύ άλλων, τονίστηκε η κουλτούρα της ανταγωνιστικότητας και της διαρκούς επιτυχίας που πολλές φορές προκαλεί μεγάλη πίεση. Οι παραγωγοί σημείωσαν τη σημασία της συνεχούς επαναξιολόγησης των στρατηγικών αλλά και της ανάπτυξης στρατηγικών που βασίζονται σε υγιείς εταιρικές αξίες ως παράδειγμα ενός πιο βιώσιμου μοντέλου.
Η ειδικός στρατηγικής δημιουργικής οικονομίας, Juliane Schulze, προσέφερε την οπτική και τις συμβουλές της ως προς τον ρόλο και τα χαρακτηριστικά που πρέπει να αναπτύξουν τα πρόσωπα σε ηγετικές θέσεις με σκοπό να προχωρήσουν σε πιο βιώσιμες πρακτικές, τονίζοντας τη σημασία της επικοινωνίας με τα μέλη της ομάδας, υπογραμμίζοντας πως ένας καλός ηγέτης πρέπει να ακούει τους συνεργάτες του. Εξετάζοντας το γενικότερο τοπίο της βιομηχανίας, έγινε αναφορά στα ανησυχητικά δεδομένα που προκύπτουν από τα δεδομένα ερευνών, όπως την πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο The Film and Charity πριν μερικούς μήνες, σύμφωνα με την οποία το 60% των ερωτηθέντων σκέφτεται να εγκαταλείψει τη βιομηχανία για λόγους ψυχικής υγείας.
Παράλληλα, έγιναν αναφορές σε πρακτικά εργαλεία και βήματα, τα οποία μπορεί να ακολουθήσει ένας παραγωγός για να αναπτύξει πιο βιώσιμες στρατηγικές, με έμφαση στον ρόλο της ηγεσίας, ενώ συζητήθηκαν ιδέες για το πώς αυτό θα μπορούσε να πραγματωθεί και μέσω ειδικά διαμορφωμένων προγραμμάτων (training programs).
Έπειτα, ακούστηκαν ερωτήσεις και σχόλια από το κοινό με τη συζήτηση να στρέφεται στη σημασία που έχει και τη διαφορά που μπορεί να κάνει η εφαρμογή ενός κώδικα δεοντολογίας, όπως και άλλες προσεγγίσεις όπως η προσεκτική επιλογή των ανθρώπων που πλαισιώνουν το εργασιακό περιβάλλον. Η δημιουργία ενός εργασιακού πλαισίου με αυτούς του γνώμονες έχει περισσότερες πιθανότητες να προσελκύσει και τις νεότερες γενιές, οι οποίες, όπως αναφέρθηκε, αναζητούν ένα πιο υγιές εργασιακό περιβάλλον. Οι συντελεστές σχολίασαν επίσης πως πρέπει να προταθούν λύσεις από «κάτω προς τα πάνω», προκειμένου να υπάρξει κάποια ουσιαστική αλλαγή στο τοπίο. Κλείνοντας, τονίστηκε πως πρόκειται για μια συζήτηση που έχει πολλά κεφάλαια ακόμη, όπου παρά το γεγονός πως τα προβλήματα αναγνωρίζονται με αργό ρυθμό, το θετικό είναι πως «η πόρτα της συζήτησης έχει πλέον ανοίξει».
