Το AIDS, οι σφουγγαράδες και ο άγνωστος Δημήτριος Γαλανός ο Αθηναίος
Τρεις Έλληνες κάθισαν στο ίδιο πάνελ στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε την Τρίτη 4 Μαρτίου στο Ολύμπιον στo πλαίσιo του 5ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ – Εικόνες του 21ου Aιώνα. Ο Δημήτρης Βερνίκος, ο Βασίλης Βασιλειάδης και Γιάννης Τριτσιμπίδας μίλησαν για τις ταινίες τους HIV POSITIVE - Ζώντας με το AIDS, Ο Χορός των Σφουγγαράδων και Ο Ξένος στον Ξένο, αντίστοιχα.
Οι δύο πρώτοι συμμετέχουν στο Ελληνικό Διαγωνιστικό Τμήμα, ενώ η ταινία του Γιάννη Τριτσιμπίδα επειδή είχε προβληθεί στην Καλαμάτα δεν συμπεριελήφθη στο συγκεκριμένο τμήμα. Ο Δ. Βερνίκος ανέφερε την ταινία του ότι «αυτό που πιστεύουμε και γνωρίζουμε στην Ελλάδα για το AIDS δεν έχει καμία σχέση με όσα συμβαίνουν στη Νότια Αφρική. Εκεί, η μάστιγα βιώνεται σε ημερήσια βάση. Όλα γύρω σου μιλούν γι’ αυτό και οι φορείς συνέχεια αυξάνονται. Μέχρι το 1994, υπό το καθεστώς του απαρτχάιντ, το AIDS περιορίζονταν στην κοινότητα των ομοφυλοφίλων".
"Όταν η χώρα απελευθερώθηκε και πέσανε τα συρματοπλέγματα, η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη επειδή άρχισε να εισέρχεται κόσμος από όλη την Αφρική. Οι μεγάλες πόλεις έχουν δορυφόρους παραγκουπόλεις, όπου οι άνθρωποι ζουν σε άθλιες συνθήκες. Ο ιός λοιπόν βρήκε ελεύθερο πεδίο. Οι άντρες δε, αρνούνται να πάρουν οποιαδήποτε προφύλαξη. Αυτοί που πλήττονται από το πρόβλημα είναι οι γυναίκες και οι τα παιδιά. Η μετά–Μαντέλα κυβέρνηση μάλιστα αρνήθηκε τη χρήση φαρμάκων κατά του AIDS. Πολλές γυναίκες κατήγγειλαν την κυβέρνηση και κέρδισαν τη δίκη. Ίσως τώρα αρχίσουν να εκπονούνται κάποια προγράμματα για την παρεμπόδιση της μετάδοσης της νόσου».
Ο Βασίλης Βασιλειάδης είχε συμμετάσχει πέρσι στο Pitching Forum του 4ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και εκφράστηκε πολύ θετικά για την εμπειρία του. Φέτος λοιπόν παρουσίασε ολοκληρωμένη την ταινία του Ο Χορός των Σφουγγαράδων. Ο ίδιος εξήγησε το πώς ήρθε σε επαφή με το θέμα της ταινίας του. «Ο πατέρας μου ανακάλυψε μια αποικία Καλύμνιων στο Οχάιο των Η.Π.Α. Οι περισσότεροι ήταν μπογιατζήδες σε γέφυρες, ένα επάγγελμα πολύ επικίνδυνο, πολλοί έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν. Αυτό λειτούργησε συνειρμικά με το επάγγελμα των σφουγγαράδων, επίσης ριψοκίνδυνο και αποκλειστικό των Καλύμνιων.
»Το επάγγελμα του σφουγγαρά, συνδεδεμένο με το στοιχείο του ήρωα, του παλικαριού, είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους της Καλύμνου. Από τη μία όλοι θέλουν να απομακρύνουν τα παιδιά τους από αυτό, να τα σώσουν με κάποιο τρόπο, αλλά από την άλλη υπάρχει και η θέληση για τη συνέχιση της παράδοσης. Μοιάζει να υπάρχει μια τάση διατήρησης του ριψοκίνδυνου τρόπου ζωής».
Ο Γ. Τριτσιμπίδας πήρε τελευταίος το λόγο και επεσήμανε τα εξής: «Βρέθηκα στην Ινδία για προσωπικούς λόγους και εκεί ο ξενοδόχος άρχισε να μου μιλάει για τον Δημήτριο Γαλανό τον Αθηναίο, ο οποίος έζησε στην Ινδία επί 47 χρόνια και μετέφρασε σημαντικά σανσκριτικά κείμενα. Οδηγήθηκα έτσι στον Δημήτρη Βασιλειάδη, μελετητή ο οποίος ζει εκεί σήμερα. Θα έλεγα ότι πρόκειται για μια μικρογραφία του Γαλανού. Ο Δημήτριος Γαλανός ήταν προσωπικότητα αινιγματική• άνθρωπος ντροπαλός και καθόλου φιλόδοξος, γνώρισε τον ινδουισμό και ταυτίστηκε με αυτή τη φιλοσοφία».
Σε ερώτησε σχετικά με το Παλαιστινιακό για το οποίο υπάρχει ειδικό αφιέρωμα στο φετινό φεστιβάλ και οι τρεις τάχτηκαν κατά των εχθροπραξιών. Ο Δ. Βερνίκος είπε χαρακτηριστικά ότι «το θέμα Παλαιστίνη αποτελεί κομμάτι της αντιπαράθεσης του Τρίτου Κόσμου με τον Πρώτο. Ακόμη και το θέμα του AIDS εμπίπτει σε αυτή την αντιπαράθεση».
