Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου στις 0.30 - OΛΥΜΠΙΟΝ
Κυριακή, 30 Νοεμβρίου στις 12.30 - ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ
To Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προσφέρει την μοναδική ευκαιρία στους θεατές να παρακολουθήσουν μια extra προβολή, το 16 years of alcohol του Richard Jobson. Πρόκειται για την πρώτη ταινία μυθοπλασίας του σκηνοθέτη, στηρίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του ιδίου το οποίο είναι εμπνευσμένο από προωπικά βιώματά του. Προβλήθηκε στο φεστιβάλ του Τορόντο ενώ συμμετείχε στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ Βενετίας. Στην φετινή διοργάνωση του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πρόκειται να παραστεί ο Ελληνας μοντέρ της ταινίας Ιωάννης Χαλκιαδάκης, που θα παρουσιάσει την προβολή της.
16 YEARS OF ALCOHOL / 16 ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΚΟΟΛ
Μ. Βρετανία, 2003 Σκηνοθεσία: Richard Jobson Σενάριο: Richard Jobson Παραγωγή: Hamish Mc Alpine, Mark Burton Φωτογραφία: John Rhodes Moντάζ: Iωάννης Χαλκιαδάκης Ηχος: Μalcolm Davies Πρωταγωνιστούν: Kevin McKidd, Laura Fraser, Susan Lynch, Ewen Bremner 35mm, Εγχρωμο, 102’
Η ταινία αφηγείται την ιστορία του νεαρού ήρωα Φρανκ, ο οποίος πρέπει να αγωνιστεί στη ζωή του εναντίον του αλκοόλ και της δυσχερούς και άστατης προσωπικής σχέσης με τον πατέρα του: ο τελευταίος μέθυσος, γυναικάς και απορριπτικός έχει διχάσει τον γιο του ανάμεσα στην επιθυμία για σταθερότητα από τη μια και το μίσος με την αίσθηση προδοσίας από την άλλη. Ο μονόδρομος προς το αλκοόλ και τη βία που αναπόφευκτα ακολουθεί τον οδηγεί σε επικίνδυνες κατευθύνσεις και μοναδική του σανίδα σωτηρίας αποδεικνύεται με το χρόνο η θετική επιρροή μιας γυναίκας. Κοντά της ανακαλύπτει σιγά σιγά την πιθανότητα ύπαρξης μιας πιο φυσιολογικής και σταθερής ζωής. Παρά ταύτα, το παρελθόν είναι δύσκολο να σβηστεί, οι παλιές παρέες του είναι παρούσες και απειλούν να τον παρασύρουν ανά πάσα στιγμή, ενώ οι φόβοι, οι πληγές και οι παρορμήσεις του τον βασανίζουν αέναα.
Ο Richard Jobson ταξιδεύει το θεατή στο εσωτερικό του κεντρικού χαρακτήρα του. Με voice-over αφήγηση φωτίζει το συναίσθημα και τις σκέψεις του και μετατρέπει την υποκειμενική του εμπειρία σε κοινή. Με ποιητική γραφή ο σκηνοθέτης αποδίδει την ψυχική αποδόμηση και τη μοναξιά που βιώνει ένας άνθρωπος εξαρτημένος από το ποτό.
Richard Jobson Η καριέρα του ξεκίνησε όταν ήταν 16 ετών, ως μουσικός. Υπήρξε μέλος του γκρουπ The Skids από το 1979 έως το 1981 το οποίο σημείωσε αρκετές επιτυχίες. Πέρασε στον κόσμο της μόδας, όπου για αρκετά χρόνια ήταν ένα από τα πιο ακιβοπληρωμένα μοντέλα της Μ. Βρετανίας. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο και στη συνέχεια πήγε στις Βρυξέλλες όπου ηχογράφησε άλμπουμ με ποίηση και εξέδωσε δύο βιβλία ανάμεσα στα οποία το 16 years of alcohol (1987). Εχει κάνει την παραγωγή σε πολλά τηλεοπτικά προγράμματα ανάμεσα στα οποία τα Just another day in London, Tube Tales. Eπειτα από πολλές προτάσεις να δώσει το 16 years of alcohol για να γίνει ταινία, αποφάσισε να το σκηνοθετήσει ο ίδιος, πραγματοποιώντας το σκηνοθετικό του ντεμπούτο.
«Οταν έγραψα το βιβλίο βρισκόμουν σε μια πολύ περίεργη περίοδο της ζωής μου. Ενιωθα πως έπρεπε να αντιμετωπίσω το παρελθόν μου και να συνειδητοποιήσω ποιος ήμουν. Οταν ήμουν παιδί ο όρος ‘ελπίδα’ ήταν ένα μυστήριο. Σήμαινε για μένα ότι κάτι καλύτερο υπήρχε εκεί έξω, κάτι πέρα από τη βία και την καθημερινή τρέλα που αποτελούσαν χαρακτηριστικά της καθημερινής μου ζωής. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι εμπνευσμένος από τον δικό μου χαρακτήρα και του αδελφού μου. Ο θάνατός του λειτούργησε ως κάθαρση μέσα μου και μου έδωσε το κουράγιο να γυρίσω την ταινία. Μάλιστα, έκανα κάποια συζήτηση με τον ήρωά μου, τον Wong kar-Wai, ο οποίος ήταν αυτός που μου πρότεινε να κάνω την αφήγηση σε α’ πρόσωπο». Richard Jobson
«Η αφήγηση αναδίδει συμπάθεια για τον ήρωα.Ο Φρανκ είναι ευαίσθητος αλλά το σενάριο δεν αρνείται πουθενά ότι είναι και επιρεπής στο να χάνει τον έλεγχο. Ο σκηνοθέτης μας ξεναγεί στο εσωτερικό του αποκαλύπτοντας και τους αναπόδραστους κύκλους βίας που υπάρχουν μέσα του. Λυρικό, ποιητικό, φιλοτεχνεί το εσωτερικό πορτρέτο ενός σύμπαντος που δεσπόζει η οδύνη και η δυσχέρεια». Piers Handling
«Στην ταινία οι στιβαρές ερμηνείες των Kevin McKidd, Laura Fraser και Susan Lynch, ένα αξιοσημείωτο καστ δεύτερων ρόλων, η θαυμάσια φωτογραφία που απεικονίζει την πόλη του Εδιμβούργου αλλά και η μουσική επένδυση είναι βέβαιο ότι θα εντυπωσιάσουν τους κύκλους των φεστιβάλ αλλά και το κοινό, κυρίως αυτό που λάτρεψε φιλμ, όπως τα Trainspotting και Small Faces». Screen International
