Στα υψίπεδα της Γρανάδας, στην Ισπανία του 2027, ένας γεωλόγος που εργάζεται ως ασκούμενος στο Προϊστορικό και Παλαιοντολογικό Μουσείο Orce, συναντά έναν βαριά πληγωμένο βοσκό. Οι ζωές τους μπλέκονται καθώς εξερευνούν την ιστορία ενός αγροκτήματος που εμφανίζεται και εξαφανίζεται κατά βούληση. Ανεξήγητα γεγονότα θορυβούν τους κατοίκους αυτών των απομονωμένων κοινοτήτων, μεταξύ των οποίων και η ανακάλυψη μιας σπάνιας πέτρας στη γύρω περιοχή – θα μπορούσε να είναι ένας μετεωρίτης; Με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Χάιμε Πουέρτας Καστίγιο συνθέτει στοιχεία από αρχαίους μύθους και φουτουριστικές ενοράσεις, προκειμένου να διατυπώσει έναν ποιητικό, φορμαλιστικά περιπετειώδη, στοχασμό πάνω στο «σβήσιμο» –ή τη μεταμόρφωση– του αγροκτηνοτροφικού σύμπαντος, ενός κρίσιμου μέρους της ανθρώπινης εμπειρίας διαμέσου των αιώνων, που ο σύγχρονος κόσμος σταδιακά εγκαταλείπει. Μια υπνωτιστική, ειδολογικά αταξινόμητη, συνάντηση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος στην επικράτεια του ονείρου, μέσα απ’ το φίλτρο του πρωτοποριακού σινεμά, με απαράμιλλο κινηματογραφικό ύφος και εικαστικό στυλ.
Η Αριάν Λαμπέντ υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της, μιας κινηματογραφικής διασκευής του γοτθικού μυθιστορήματος Sisters της Ντέιζι Τζόνσον (της νεότερης υποψήφιας για το λογοτεχνικό βραβείο Man Booker). Χτίζοντας μια ατμόσφαιρα μυστηρίου που στοιχειώνει τον θεατή, η ταινία αφηγείται την ιστορία δύο δεμένων αδελφών που έχουν δημιουργήσει τον δικό τους κόσμο, ένα συναρπαστικό και σκοτεινό σύμπαν. Η συγκινητική και καθηλωτική εξερεύνηση της εφηβείας ζωντανεύει με τις ερμηνείες των πρωταγωνιστριών. Οι δύο αδελφές Τζουλάι και Σεπτέμπερ είναι αχώριστες, παρόλο που είναι πολύ διαφορετικές. Η Σεπτέμπερ είναι προστατευτική και επιφυλακτική απέναντι στους άλλους, ενώ η Τζουλάι είναι ανοιχτή και διακατέχεται από περιέργεια για τον κόσμο. Η δυναμική μεταξύ τους είναι πηγή ανησυχίας για τη μητέρα τους, η οποία τις μεγαλώνει μόνη της και δεν ξέρει πώς να τις διαχειριστεί. Όταν η Σεπτέμπερ παίρνει αποβολή από το σχολείο, η Τζουλάι πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της και αρχίζει να διεκδικεί την ανεξαρτησία της – κάτι π&omicro%n3Bυ δεν περνά απαρατήρητο από τη Σεπτέμπερ. Η ένταση μεταξύ των τριών γυναικών κλιμακώνεται όταν αυτές βρίσκουν καταφύγιο σε ένα παλιό εξοχικό σπίτι στην Ιρλανδία. Εκεί, η Τζουλάι αντιλαμβάνεται ότι η σχέση της με την αδελφή της αλλάζει με τρόπους που δεν μπορεί να κατανοήσει ή να ελέγξει πλήρως. Μια σειρά από σουρεαλιστικές συναντήσεις δοκιμάζουν τα όρια της οικογένειας.
Ο Σινάν, υπολοχαγός του τουρκικού στρατού, αναλαμβάνει τη μεταγωγή του επίσης αξιωματικού αδερφού του, προκειμένου να τον παραδώσει στο στρατοδικείο. Η αποστολή μοιάζει με το απόλυτο τεστ πειθαρχίας για τον Σινάν, ειδικά από τη στιγμή που η ατιμωτική αποστράτευση και το τραγικό τέλος του πατέρα τους εξακολουθούν να σκιάζουν τις προοπτικές μιας μέχρι στιγμής αψεγάδιαστης καριέρας. Τα πάντα όμως περιπλέκονται επικίνδυνα όταν κατά τη μεταγωγή η Τουρκία βυθίζεται σε μια νύχτα βαθιάς πολιτικής κρίσης και αναταραχής. Με σημείο αναφοράς το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016, ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Τούρκερ Σούερ υφαίνει ένα θρίλερ σπάνιας ωριμότητας, πιάνοντας δεξιοτεχνικά ένα νήμα που καταλήγει στην καρδιά του σινεμά του Μάικλ Μαν. Στον κόσμο του Άκρη της νύχτας ούτε το εκτυφλωτικό φως της μέρας δεν αρκεί για να υπερνικήσει ένα σκοτάδι αβεβαιότητας, υπό το κράτος του οποίου κάθε απόφαση κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μοιραίο λάθος. Φιλμ ολόψυχα δοσμένο στα 80s, με το ανάλογο στοιχειωτικό σάουντρακ.
Ένας σκηνοθέτης με οικονομικά προβλήματα έχει ένα ατύχημα που τον αφήνει προσωρινά ανάπηρο. Παίρνει βοήθεια από τον ξάδελφό του που είναι μόνιμα ανάπηρος. Ο σκηνοθέτης αποφασίζει να κάνει ταινία το όλο συμβάν και τις μέρες που περνά με τον ξάδελφο, αλλά όλοι μπαίνουν εμπόδιο στη δημιουργία της ταινίας, και ειδικά η κοπέλα που τον τραυμάτισε.
Η Μακένια καλείται να αφήσει τις ξέγνοιαστες στιγμές διασκέδασης και χορού με τις φίλες της, καθώς ξεκινά να ψάχνει για δουλειά. Ωστόσο, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη τη φέρνει αντιμέτωπη με την απότομη ενηλικίωση. Η έφηβη ζει στο Μπατέι, μια κοινότητα Δομινικανο-Αϊτινών εργατών ζαχαροκάλαμου, μαζί με τον παππού και τη μητέρα της. Η μητέρα της ακολουθεί τα μυστήρια των 21 Διαιρέσεων της Αφροδομινικανικής Πνευματικότητας, ενώ ο παππούς της είναι ακτιβιστής που μάχεται για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η Μακένια επανενώνεται με τις φίλες της σε έναν αφρο-φουτουριστικό κόσμο, όπου μαζί ζωντανεύουν μνήμες του παρελθόντος και αναβιώνουν τις εξεγέρσεις των μαύρων στο νησί. Ανακαλύπτουν ξανά τις προγονικές τους ρίζες, σχηματίζοντας ένα ισχυρό αντιρατσιστικό και αποαποικιακό μανιφέστο. Η ματαίωση την οδηγεί στην κοινωνική δράση: συνοδεύει τον παππού της στις διαμαρτυρίες για τα δικαιώματα των εργατών και καθοδηγείται από τη μητέρα της και τα Μυστήρια, βρίσκοντας τελικά τη δική της εσωτερική δύναμη.
H εικαστικός, φωτογράφος, multimedia artist και σκηνοθέτρια Τρέισι Μόφατ είναι ίσως η πιο επιδραστική και πολυσχιδής φωνή στον καλλιτεχνικό κόσμο των Αβορίγινων της Αυστραλίας, ενώ έργα και εκθέσεις της έχουν φιλοξενηθεί σε οργανισμούς όπως η Tate και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Λος Άντζελες. Στο beDevil ξεδιπλώνονται τρεις ιστορίες όπου κυριαρχεί το μεταφυσικό στοιχείο και η επιστροφή στις ρίζες. Ο Ρικ, ένα αβορίγινο αγόρι που ζει κοντά σ’ έναν βάλτο, κατατρύχεται από την εικόνα ενός αμερικανού στρατιώτη που πνίγηκε στην κινούμενη άμμο. Η Ρούμπι και η οικογένειά της μένουν σ’ ένα σπίτι δίπλα σε εγκαταλελειμμένες σιδηροδρομικές γραμμές, όπου μπορεί κανείς να δει φαντάσματα να κόβουν βόλτες. Ένας σπιτονοικοκύρης δυσκολεύεται να κάνει έξωση στους ενοίκους μιας παλιάς αποθήκης – ένα ζευγάρι νεκρό εδώ και χρόνια. Η πραγματικότητα, το αποικιοκρατικό παρελθόν, τα ιστορικά τραύματα, οι θρύλοι και οι δοξασίες συνυφαίνουν μια ταινία μυσταγωγική και παραισθησιογόνα.
Σε αυτή τη μυστηριώδη ταινία που στοιχειώνει και τα πιο γαλήνια πνεύματα, ο Σάνο και ο φίλος του, ο Μιγιάτα, επιστρέφουν στην παραθαλάσσια πόλη στην οποία ο πρώτος πρωτογνώρισε τη γυναίκα του, τη Νάγκι, πέντε χρόνια νωρίτερα. Η Νάγκι έχει πεθάνει και το ταξίδι είναι στην πραγματικότητα μια προσπάθεια να καταπραΰνει ο Σάνο τη θλίψη του. Σταδιακά, ο σκηνοθέτης μάς γυρίζει πίσω στον χρόνο, παρουσιάζοντας την πρώτη συνάντηση του ζευγαριού... Μέσα από λήψεις μεγάλης διαρκείας που αναπαριστούν τη δράση με έναν ψυχρό, αποστασιοποιημένο τρόπο, μένει χώρος για περισυλλογή, παρά τους συναρπαστικούς ρυθμούς της ιστορίας. Η πρώτη συνάντηση του ζεύγους, παράξενη και ευτυχής, είναι το κλειδί για να ξεδιπλωθούν τα ζητήματα που πραγματεύεται η ταινία – την τύχη, την προσωπικότητα και τους παράδοξους και συχνά σκληρούς τρόπους με τους οποίους αυτές διασταυρώνονται. Ο πρωταγωνιστής παραδίδει μια άψογη ερμηνεία, μεταδίδοντας στο πρώτο μέρος της ταινίας μια παράφορη θλίψη και αλλάζοντας την τεχνική του καθώς κυλά ο κινηματογραφικός χρόνος. Μια ταινία που εκ πρώτης όψεως φαίνεται συνηθισμένη αλλά κρύβει κάτω από τη γαλήνια επιφάνεια κάτι σκοτεινό και ανώνυμο, με κάποιο τρόπο πρωτόφαντα αναγνωρίσιμο.
Εκ πρώτης όψεως χαμηλότονο, μα εκκωφαντικά διαπεραστικό, το εντυπωσιακό ντεμπούτο της Σάρα Τσορακίδη μιλά την ίδια στιγμή επί προσωπικού κι επί πολιτικού, μέσα από την ιστορία μιας γυναίκας που λίγο πριν τα σαράντα της χρόνια δοκιμάζει να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητές της και να κοιτάξει με καθαρότητα τη ζωή της και τον κόσμο γύρω της. Η Λένα, μια ζωγράφος που προσπαθεί να ξεπεράσει έναν χωρισμό, αναλαμβάνει να ζωγραφίσει μια τοιχογραφία σε ένα μπρουταλιστικό ξενοδοχείο που ανακαινίζεται κάπου στην εξοχή της Ρουμανίας. Εκεί, κυριολεκτικά χαμένη σε ένα άγνωστο τοπίο, ανάμεσα στην επιβλητική αυστηρότητα του κτιρίου και τη μεγαλοπρέπεια της αχανούς φύσης που το περιβάλλει, η Λένα θα διασχίσει τις δικές της συμπληγάδες δίχως κορώνες και δράματα, προς μια συναισθηματική και ψυχολογική νηνεμία. Μακριά από τα ηθικά τεταμένα δράματα του σύγχρονου ρουμανικού σινεμά, το Νερό στο μελάνι συστήνει μια δημιουργό με ξεχωριστή φωνή και πλούσια αισθητική παλέτα, που κατορθώνει να συνδέει εξαιρετικά τις γραμμές ανάμεσα σε μια μικρή προσωπική ιστορία και τη μεγαλύτερη εικόνα μιας χώρας και μιας γενιάς σε αλλαγή, κάνοντας μια βαθιά τομή με διορατική λεπτότητα και καθαρή ματιά.
Ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα αναστατώνει τη χειμωνιάτικη ραστώνη του τουριστικού θέρετρου. Ο Γιάννης κι η Κατερίνα καταφθάνουν σοκαρισμένοι για να αναγνωρίσουν το θύμα στο τοπικό νοσοκομείο. Μαζί αλλά και χωριστά, θα προσπαθήσουν να συνδέσουν κομμάτια του παζλ της ζωής που χάθηκε, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μια σειρά από αναπάντεχες αποκαλύψεις. Και δεν είναι οι μόνοι. Στο απόκοσμο παραθαλάσσιο μπαρ της περιοχής, το Αρκάντια, η Κατερίνα θα συναντήσει μια αλλόκοτη συντροφιά από απροσδόκητους συνοδοιπόρους.
Τέσσερις χαρακτήρες που βιώνουν τις δικές τους ξεχωριστές πραγματικότητες ενώ συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς, ρίχνουν φως στις σύνθετες σχέσεις μεταξύ φύλων, γενεών και πολιτισμών σε μια πολύπαθη επικράτεια. Ο Ραμί, ένας Παλαιστίνιος που ζει στη Χάιφα, έρχεται αντιμέτωπος με την ξαφνική μεταστροφή της Εβραίας συντρόφου του, η οποία επανεξετάζει την απόφασή της για άμβλωση. Η μητέρα του, η Χανάν, βυθίζεται με μια σοβαρή οικονομική κρίση και μπλέκει σε έναν κυκεώνα προβλημάτων καθώς διεκδικεί αποζημίωση για το ατύχημα της κόρης της, της Φίφι. Η Μίρι πρέπει να διαχειριστεί την κατάθλιψη της δικής της κόρης και, ταυτόχρονα, επιχειρεί να υπονομεύσει την εγκυμοσύνη της αδερφής της με τον Ράμι. Η Φίφι, από την πλευρά της, κουβαλάει ένοχα ένα μυστικό που απειλεί να κλονίσει την οικογενειακή της υπόληψη, αλλά και τη νέα της σχέση με τον Δρ. Ουαλίντ.
Όταν μια ομάδα τζιχαντιστών επιτίθεται σε δύο νεαρούς βοσκούς στα βάθη των βουνών της Τυνησίας, ο 14χρονος Ασράφ γίνεται μάρτυρας του αποκεφαλισμού του ξαδέλφου του, του Νιζάρ, και υποχρεώνεται να μεταφέρει το κεφάλι του ως μακάβριο μήνυμα στην οικογένειά του. Συγκλονισμένος από το τραγικό γεγονός, ο Ασράφ προσπαθεί να αντεπεξέλθει ψυχολογικά και, ταυτόχρονα, να οδηγήσει τους συγγενείς του στον τόπο του εγκλήματος για να φέρουν πίσω το πτώμα. Εμπνευσμένο από ένα πραγματικό γεγονός που έχει τις ρίζες του στην κοινωνική πραγματικότητα της τυνησιακής επαρχίας, το Μονοπάτι του αίματος αφηγείται το ταξίδι στα βάθη της πληγωμένης ψυχής ενός νεαρού βοσκού που καλείται να διαχειριστεί το τραύμα της απώλειας και τον παραλογισμό της βίας. Μια συγκλονιστική ταινία ενηλικίωσης που επιδιώκει, μέσα από τη σύνδεση του νατουραλισμού με το ονειρικό στοιχείο και τη συνύφανση του προσωπικού με το πολιτικό, να αναζητήσει την λύτρωση του πρωταγωνιστή, υπενθυμίζοντάς μας τη μοίρα των παιδιών σε εμπόλεμες περιοχές.
Σε ένα εκρηκτικό ντεμπούτο που ανατρέπει κάθε στερεότυπο γύρω από τις σωματικές (και ενσώματες) αναπαραστάσεις, το ζήτημα της ένταξης, και τη ματιά της Δύσης στα φαντάσματα που έχουν επιβιώσει από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, μια νεαρή Λιθουανή σκηνοθέτρια παρουσιάζει ένα μύχιο, πρωτοποριακό έργο που σάρωσε τα βραβεία στο πρόσφατο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο. Εγκαταλειμμένη από τη μητέρα της, η 13χρονη Μαρία αναγκάζεται να ζήσει με τη γιαγιά της σε μια μουντή βιομηχανική πόλη. Κατά τη διάρκεια μιας βίαιης συμπλοκής στον δρόμο, η Μαρία γνωρίζει την Κριστίνα, ένα κορίτσι της ηλικίας της που φιλοδοξεί να γίνει μοντέλο. Στην προσπάθειά της να πλησιάσει την Κριστίνα, η Μαρία γράφεται σε μια μυστηριώδη σχολή μοντέλων, όπου τα κορίτσια προετοιμάζονται για τη μεγαλύτερη οντισιόν της περιοχής. Η αμφίσημη σχέση της με την Κριστίνα και το περιβάλλον της σχολής μοντέλων (που θυμίζει σέκτα) ωθούν τη Μαρία σε μια διαδρομή αναζήτησης της ταυτότητάς της. Μια τολμηρή υπεράσπιση της θεσιακότητας της Ανατολικής Ευρώπης, της θηλυκότητας και της νεότητας, απέναντι στις προκλήσεις της εποχής μας.
Η Πανδώρα και ο Πλάτωνας, τα πιο ερωτευμένα πλάσματα στη Γη, έχουν ένα μυστικό: τα «Δάκρυα της θλίψης» τους πραγματοποιούν κάθε ευχή. Μετά από σχέση 300 χρόνων, η Πανδώρα λέει στον Πλάτωνα πως δεν μπορεί να τον ξαναδεί, γιατί μια προφητεία λέει ότι θα πεθάνει στην 300ή επέτειο τους. Εντωμεταξύ η εξωγήινη Flame έρχεται στη Γη για να σταματήσει το κακό.
Ένα απόγευμα. Μία λήψη. Δύο αστέρια. Τρεις μπομπίνες φιλμ. Μια αφιέρωση στον Άντι Γουόρχολ, στην Άντζελα Μπρούσκου και στον Βαγγέλη Παπαδάκη. Η ταινία γυρίστηκε σε ένα απόγευμα, το καλοκαίρι του 1989, στην οδό Πατησίων. Σε μία λήψη. Χωρίς σύγχρονο ήχο, χωρίς σενάριο, χωρίς δικαιώματα για τα τραγούδια.
Ένα ανεπίσημο βίντεο κλιπ του ομότιτλου τραγουδιού του Prince σε ιδέα, σύλληψη και εκτέλεση του Πάνου Χ. Κούτρα (αγόρι) και της Μαριάννας Γύζη Παπαγεωργίου (κορίτσι). Γυρίστηκε σε φιλμ super 8 το καλοκαίρι του 1987 στο Παρίσι.
Είναι άνοιξη αλλά η ομίχλη συνεχίζει στο Λονδίνο. Και οι δυο τους ζουν σαν οι ημέρες του πανκ να μην τέλειωσαν ποτέ. Αυτός θέλει να φύγει, αυτή φοβάται μην τον χάσει. Η τελευταία τους πράξη θα είναι μια κάποια λύση.
Ο παλαιστινιακής και συριακής καταγωγής έφηβος Νάσερ και ο μεγαλύτερος αδερφός του ο Γιασίν ζουν σ' έναν καταυλισμό προσφύγων στην Ελλάδα, αναμένοντας την απόφαση σχετικά με το αίτημά τους για άσυλο. Περνούν την ώρα τους σκηνοθετώντας αυτοσχέδια κωμικά σκετσάκια, ενώ παράλληλα φαντασιώνονται τη δημιουργία ταινιών τρόμου με ζόμπι. Το όνειρό τους είναι να βρεθούν στη Σουηδία. Ο Νάσερ, ωστόσο, αισθάνεται ολοένα και περισσότερο παγιδευμένος σ’ αυτή τη no man’s land, από την οποία δεν διαφαίνεται διέξοδος. Mια πρωτότυπη προσέγγιση στο προσφυγικό και την ψυχολογία των εκτοπισμένων πληθυσμών, και μια σχεδόν πολανσκική καταβύθιση στη σταδιακή αποσταθεροποίηση της ταυτότητας υπό συνθήκες εγκλεισμού (και της απόλυτης επισφάλειας, αφού ο πρόσφυγας είναι ένας άνθρωπος που έχει στερηθεί οποιαδήποτε υπαρξιακή βεβαιότητα). Καθώς η πραγματικότητα αρχίζει να ραγίζει ανεπαίσθητα διατυπώνεται ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σχόλιο για τη δημιουργική διέξοδο της τέχνης, η οποία όμως δεν λύνει τα πραγματικά προβλήματα, απλώς λειτουργεί ως εφήμερο παυσίλυπον. Ευρηματική σκηνοθετικά, με θαυμάσιο ηχητικό σχεδιασμό και συναρπαστικές ερμηνείες, αυτή η ατμοσφαιρική ταινία ξεκίνησε το ταξίδι της αποσπώντας το ειδικό βραβείο της Επιτροπής στο τελευταίο Φεστιβάλ Κάρλοβι Βάρι και συνεχίζει να χαράζει τις δικές της γεωγραφίες σε έναν κόσμο που μοιάζει ολοένα και πιο βυθισμένος στην απόγνωση.
Λίγο πριν από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Καρολόνε προσπαθεί να επιβιώσει σε μια Δανία που θυμίζει γοτθικό εφιάλτη και ταυτόχρονα γίνεται το πιο εχθρικό μέρος στον κόσμο για μια γυναίκα που δεν περιμένει πλέον τον άντρα της να γυρίσει από το μέτωπο, δεν έχει χρήματα για να πληρώσει το ενοίκιο του δωματίου στο οποίο ζει, πέφτει με ανακούφιση στην αγκαλιά του αφεντικού της για να εγκαταλειφθεί ξανά άστεγη, άνεργη και έγκυος, στρατιώτης σε έναν δικό της «μεγάλο πόλεμο», το ίδιο αιματηρό με αυτό που διαδραματίζεται ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Η γνωριμία της με μια γυναίκα που θα τη βοηθήσει να βρει μια ανάδοχη οικογένεια για το μωρό της θα αποβεί καθοριστική, αφού στο πλευρό της αποφασιστικής Ντάγκμαρ η Καρολίνε θα βρει μια οικογένεια, μια μητέρα, μια σύντροφο και κυρίως τη γυναικεία αλληλεγγύη που την κάνει να νιώθει πιο δυνατή, έτοιμη να πάρει κι αυτή τη ζωή στα χέρια της και να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες του παλιού κόσμου ως μια νέα ανεξάρτητη γυναίκα. Ένα οπτικό ποίημα για τη διαχρονική θέση των γυναικών μέσα σε έναν κόσμο πατριαρχίας, ταξικής ανισότητας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αλλά και για το τίμημα της αυτοδιάθεσης, σε αντιδιαστολή με το κακό που, απλωμένο στον κόσμο μετά από έναν πόλεμο και βουτηγμένο στη φρίκη, γίνεται συχνά το όπλο στα χέρια των αδύναμων.
23 Φεβρουαρίου 2022, σε μια μικρή πόλη κοντά στο Κίεβο. Ο Τάρας και η Όλια περνούν την πρώτη τους νύχτα στο νέο τους διαμέρισμα. Το πρωί τούς ξυπνούν εκρήξεις που αντηχούν στον αέρα. Προσπαθούν να εγκαταλείψουν την πόλη, αλλά δεν τα καταφέρνουν εγκαίρως. Στο μεταξύ, τα ρωσικά στρατεύματα εγκαθιστούν το αρχηγείο τους στο κτίριο όπου διαμένουν. Το ζευγάρι βρίσκεται παγιδευμένο στο διαμέρισμά του, χωρίς ρεύμα, νερό ή κινητή τηλεφωνία. Για τις επόμενες πέντε μέρες, ο Τάρας και η Όλια θα εξερευνήσουν τα βάθη της πραγματικής οικειότητας μεταξύ δύο ανθρώπων και θα κληθούν να αντιμετωπίσουν κρίσιμα υπαρξιακά ερωτήματα, ενώ η απειλή του θανάτου παραμονεύει. Το Μήνας του μέλιτος είναι μία από τις ελάχιστες ταινίες μυθοπλασίας που σχεδιάστηκαν και ολοκληρώθηκαν στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης ρωσικής εισβολής. Η ταινία αφηγείται μια ιστορία που συνδυάζει τις ρήξεις της ζωής και τις αναταράξεις της ιστορίας, γεννημένη από την αγάπη και την ανάγκη επιβίωσης. Όπως σημειώνει η σκηνοθέτρια: «Τα γυρίσματα της ταινίας στην Ουκρανία ήταν και μια πρακτική επιλογή, καθώς πολλοί Ουκρανοί επαγγελματίες του κινηματογράφου έχασαν τις δουλειές τους λόγω του πολέμου ή στρατολογήθηκαν. Η ταινία ήταν το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε για να κρατήσουμε ζωντανή την κινηματογραφική βιομηχανία της χώρας μας».
Το masterclass της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και του Τάσου Μπουλμέτη, με τίτλο «Ο ήχος του σκηνοθέτη και το βλέμμα της μουσικού», πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 5 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο της δράσης Meet the Future του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το φετινό Meet the Future του 65ου ΦΚΘ φέρνει στο...
Η παρουσίαση των πρότζεκτ που συμμετέχουν στα φετινά Works in Progress της Αγοράς του 65ου ΦΚΘ πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 5 Νοεμβρίου, προσφέροντας μια συναρπαστική ματιά στο μέλλον του σινεμά. Το τμήμα Agora Works in Progress της Αγοράς επικεντρώνεται σε πρότζεκτ που βρίσκονται στο στάδιο του...
