48ο ΦΚΘ: ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ "Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ BLOGS"

 

 

 

 

Ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Η κριτική του κινηματογράφου στο ίντερνετ: Η περίπτωση των blogs» πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής 23 Νοεμβρίου στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον.

 

Στην συζήτηση παρευρέθηκε και συμμετείχε με ερωτήσεις ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Χωραφάς. Συντονίστρια του πάνελ ήταν η κριτικός κινηματογράφου στο Variety, Lisa Nesselson. Το πάνελ συμπλήρωναν οι κριτικοί κινηματογράφου και bloggers Ηλίας Φραγκούλης και Ιωσήφ Πρωϊμάκης, ο κριτικός κινηματογράφου Χρήστος Μήτσης από το περιοδικό Αθηνόραμα και οι Ray Pride, κριτικός και σκηνοθέτης και Ronald Bergan κριτικός κινηματογράφου της αγγλικής εφημερίδας The Guardian.

 

Ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες στο πάνελ και προλόγισε την εκδήλωση χαρακτηρίζοντας το θέμα εξαιρετικά ενδιαφέρον και επίκαιρο καθώς, όπως είπε χαρακτηριστικά, «η συνάντηση της κριτικής με τους bloggers γίνεται σε μια εποχή που όλα αλλάζουν, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η διαλογή των ταινιών, γεγονός που έχει προκαλέσει μια δημιουργική σύγχυση».

 

Η συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από τις πιέσεις που μπορεί να δεχτούν οι κινηματογραφικοί κριτικοί από τα μέσα στα οποία εργάζονται προκειμένου για διαφοροποιήσουν ένα κείμενό τους ή να λογοκρίνουν το περιεχόμενο του. Οι ομιλητές αναφέρθηκαν ακόμη στην υπερπαραγωγή ταινιών και την επικράτηση στην παγκόσμια αγορά των αμερικανικών παραγωγών ενώ μίλησαν και για το ρόλο των κριτικών κινηματογράφου και τους «νεοαναδυόμενους» κριτικούς, αυτούς δηλαδή που γράφουν τη γνώμη τους σε κάποιο διαδικτυακό blog.

 

Η Lisa Nesselson έχει μια 25ετή παρουσία και εμπειρία στο χώρο των κριτικών κινηματογράφου. Αποκάλυψε πως αυτό που την ώθησε αρχικά να ασχοληθεί με την κινηματογραφική κριτική, ήταν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να παρακολουθεί τις ταινίες δωρεάν στις δημοσιογραφικές προβολές. Μετά από τόσα χρόνια καριέρας η άποψη της για την κινηματογραφική κριτική συνοψίζεται στο εξής: «Αν κάποιος θέλει να μάθει την πραγματική άποψη ενός κριτικού για μια ταινία, νομίζω πως πρέπει να επισκεφθεί το blog του». Η διαφορά, ωστόσο, των επαγγελματιών κριτικών κινηματογράφου με εκείνους που απλά διατηρούν ένα blog είναι, κατά την Lisa Nesselson, ότι οι πρώτοι είναι εξειδικευμένοι πάνω στο αντικείμενο και έχουν τα προσόντα να κάνουν μια κριτική, ανεξάρτητα από τα οποιαδήποτε συμφέροντα.

 

 «Όταν πρωτοβγήκαν τα multiplex συγκροτήματα αιθουσών είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα, ότι μπορεί κάποια από αυτά να πρόβαλλαν και μερικές άγνωστες στο ευρύ κοινό ταινίες... δυστυχώς διαψεύστηκα», είπε με τη σειρά του ο Ronald Bergan και συμπλήρωσε:. «Πλέον δεν είναι οι άνθρωποι που επιλέγουν τις ταινίες, αλλά οι ταινίες το κοινό τους».

 

Σχετικά με τις νέες τεχνολογίες και τις δυνατότητες που αυτές προσφέρουν στους κριτικούς κινηματογράφου, ο Ray Pride υποστήριξε ότι η αμεσότητα των blogs είναι συναρπαστική. «Μπορεί κάποιος έχοντας το laptop μαζί του, να βγει από μια προβολή και μέσα σε λίγη ώρα κάποιος άλλος να διαβάζει ήδη την κριτική του. Αυτή είναι η ελευθερία των blogs», είπε χαρακτηριστικά.

 

O Χρήστος Μήτσης συμφώνησε με τον συνάδελφό του και πρόσθεσε: «Το κοινό έχει ανάγκη να ανοίξει ένα διάλογο για το έργο κι αυτό το κάνει ο κριτικός. Στο internet ο διάλογος αυτός μπορεί να είναι αληθινός και άμεσος, καθώς η σχέση ανάμεσα στον κριτικό που διατηρεί ένα blog και το κοινό που το επισκέπτεται είναι διαδραστική».

 

Ο Ηλίας Φραγκούλης υπήρξε λίγο πιο επικριτικός απέναντι στην τάση «να ανοίγει οποιοσδήποτε μια σελίδα στο ίντερνετ και να σχολιάζει τον καθένα γράφοντας κριτικές», που όπως είπε προήλθε από την Αμερική. Ο ίδιος διατηρεί blog, γιατί του αρέσει να γράφει και απολαμβάνει την ελευθερία που του προσφέρει ο συγκεκριμένος χώρος. Μίλησε σκληρά για τη λογοκρισία που υφίστανται οι κριτικοί, υποστηρίζοντας πως σε αρκετές περιπτώσεις «ο κριτικός καλείται να ακολουθήσει τη γραμμή και τη γλώσσα του εντύπου στο οποίο εργάζεται, φτάνοντας πολλές φορές στο σημείο να σκέφτεται τί να γράψει για μην του κόψουν το κείμενο».

 

Η αμεσότητα του διαδικτύου και η ευκολία να διαμορφώνει κανείς ελεύθερα το ύφος του, ήταν αυτά που οδήγησαν και τον Ιωσήφ Πρωϊμάκη στη χρήση των blogs. Ο κ. Πρωϊμάκης θεωρεί πως το κοινό έχει το αισθητήριο και την ικανότητα να επιλέγει τι να διαβάσει, επομένως δεν πιστεύει πως υπάρχει λόγος ανησυχίας για την ποιότητα των χιλιάδων blogs που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.