48ο ΦΚΘ: ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

 

 

 

« Ήταν μια ευκαιρία να μας μαζέψει όλους εδώ, το έχει κάνει επίτηδες και τώρα γελάει». Με αυτά τα λόγια η Μαρί-Λουίζ Βαρθολομαίου, σύντροφος του Νίκου Νικολαΐδη, παρέλαβε μαζί με την κόρη της Θεοδώρα, ιδιαίτερα συγκινημένη, τον Χρυσό Αλέξανδρο, με τον οποίο το 48^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τίμησε τον πρόωρα χαμένο ανατρεπτικό ρομαντικό του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου, στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ.

 

Την απονομή έκαναν ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Χωραφάς και η Διευθύντρια του Φεστιβάλ Δέσποινα Μουζάκη. Η κ. Μουζάκη δήλωσε πως τόσο το Φεστιβάλ όσο και ο ελληνικός κινηματογράφος είναι πολύ φτωχότερα χωρίς τον Νίκο Νικολαΐδη: «Μας λείπουν οι εμπρηστικές εικόνες του, οι αιρετικές ιδέες του και οι μουσικές του».

 

Στο έργο του σπουδαίου δημιουργού αναφέρθηκε και ο συγγραφέας Τάσος Γουδέλης. «Το φαινόμενο Νικολαΐδη έχει δημιουργήσει τη μυθολογία του στο χώρο του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και στη συνείδηση των σινεφίλ, κάτι το οποίο φάνηκε και από την αθρόα προσέλευση του κοινού, στην πλειοψηφία του νεανικού, στις προβολές του φετινού αφιερώματος του Φεστιβάλ στο έργο του. Ένα έργο ακμαίο και προκλητικά σύνθετο», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Γουδέλης και πρόσθεσε: «Ο ίδιος ο Νικολαΐδης προσπαθώντας στη δεκαετία του ‘ 70 να υπερασπιστεί το έργο και τις αναφορές του, μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα πολιτικής αερολογίας, σνομπισμού, ψευτοαποδόμησης και εκφραστικών αγκυλώσεων, προώθησε, όπως και οι θαυμαστές του, υπερβολικά τη συγκυρία που τον γέννησε. Η κριτική οφείλει να ξαναδεί όλη αυτή την ιστορία που λέγεται Νικολαΐδιο έργο, να δείξει στις ταινίες του μεγάλη προσοχή, να μην κάνει επιπόλαιες κρίσεις όπως έκανε μέχρι τώρα και να αρχίσει επιτέλους μια θεωρητική προσέγγιση πολύ σοβαρή».

 

Μετά το τέλος της τιμητικής εκδήλωσης ακολούθησε η προβολή της ταινίας του Νίκου Νικολαϊδη Ο χαμένος τα παίρνει όλα καθώς και της πρώτης του ταινίας μικρού μήκους Lacrimae Rerum, η οποία αποτέλεσε την επίσημη ελληνική συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών το 1964.