ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΖΑΝ ΒΙΓΚΟ
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ 9ΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Αθήνα, 3-13/4, Απόλλων Cinemax-Class, Αττικόν Cinemax-Class
Θεσσαλονίκη, 10 –16/4, Ολύμπιον
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο – στο πλαίσιο της ετήσιας δραστηριότητάς του - υποστηρίζει το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου από την στιγμή της δημιουργίας του, μέχρι και σήμερα, συμμετέχει στο 9ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, προτείνοντας για πρώτη φορά ένα ξεχωριστό δικό του πρόγραμμα αφιερωμένο σε ταινίες που έχουν τιμηθεί τα τελευταία χρόνια με το βραβείο Ζαν Βιγκό. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πέντε ταινίες - παραγωγής 1991 έως 2006 - νέων δημιουργών που έχουν αναδειχθεί μέσα από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και την εμβληματική ταινία του Ζαν Βιγκό Zero de conduite. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πέντε ταινίες του αφιερώματος θα προβληθούν για πρώτη φορά στις ελληνικές αίθουσες.
Το βραβείο Jean Vigo, θεσπίστηκε το 1951 προς τιμήν του πρόωρα χαμένου, οραματιστή δημιουργού, ο οποίος γεννήθηκε το 1905 και πέθανε χτυπημένος από φυματίωση το 1934, αφήνοντας πίσω του ένα μικρό σε αριθμό, αλλά πολύ σημαντικό σε αξία και επιρροή έργο. Το βραβείο, με το οποίο μέχρι σήμερα έχουν τιμηθεί σκηνοθέτες όπως ο Αλέν Ρενέ, ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, ο Γουίλιαμ Κλάιν και ο Κλοντ Σαμπρόλ, απονέμεται κάθε χρόνο, από μια επιτροπή γαλλόφωνων κινηματογραφιστών και κριτικών κινηματογράφου, σε έναν ή δύο Γάλλους σκηνοθέτες που διακρίνονται για την ανεξαρτησία του πνεύματος και την πρωτοτυπία του ύφους τους. Στοιχεία δηλαδή που συμπλέουν απόλυτα με την ταυτότητα και τον προσανατολισμό του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Αναλυτικά οι ταινίες του αφιερώματος είναι οι εξής:
H ζωή των νεκρών / La Vie des morts
Γαλλία, 1991, 54’
Σκηνοθεσία, σενάριο: Arnaud Desplechin.
Η συγκέντρωση μιας ολόκληρης οικογένειας σε μια μικρή πόλη της επαρχίας έπειτα από την απόπειρα αυτοκτονίας ενός μέλους της.
Οδυνηρό και συγκινητικό, ένα αριστούργημα πάνω στην ανάμνηση, την οικογένεια και τον θάνατο. Μια κλασική ταινία του γαλλικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’90, η οποία αποτελεί και το πρώτο βήμα από ένα εξαιρετικό και γεμάτο λεπτότητα έργο.
Η ζωή του Χριστού / La Vie de Jesus
Γαλλία, 1997, 96’
Σκηνοθεσία, σενάριο: Bruno Dumont.
Χρονικό της ζωής του Freddy, ενός νεαρού επιληπτικού που ζει στο Bailleul μαζί με τη μητέρα του, την Yvette. Εκείνη κρατάει την καφετέρια Au Petit Casino, που αποτελεί την έδρα μιας λέσχης σπινόφιλων. Τα μέλη της είναι παθιασμένα με τους σπίνους και κάθε Κυριακή κάνουν διαγωνισμούς, σημειώνοντας με την κιμωλία πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι ξύλο πόσες τρίλιες κάνει το δικό τους πουλί...
Ο τελευταίος νεκρός / Le Dernier des fous
Γαλλία, 2006, 96’
Σκηνοθεσία : Laurent Achard.
Έχει φτάσει το καλοκαίρι και το ξεκίνημα των διακοπών για τον εντεκάχρονο Martin, που ζει στο αγρόκτημα των γονιών του και παρατηρεί, πελαγωμένος, τη διάσπαση της οικογένειάς του: η μητέρα του ζει απομονωμένη μέσα στο δωμάτιό της, ο μεγαλύτερός του αδελφός, που ο Martin τον λατρεύει, πνίγεται μέσα στο αλκοόλ, και ο πατέρας του, πάνω στον οποίο η γιαγιά ασκεί μεγάλη επιρροή, παρακολουθεί ως ανήμπορος θεατής την οικογενειακή κατάπτωση… Και, παρ’ όλο που ο γάτος του, ο Mistigri, και η Malika, η υπηρέτριά τους από το Μαρόκο, του προσφέρουν λίγη ανακούφιση, ο Martin είναι αποφασισμένος να βάλει τέρμα σε αυτό το μπέρδεμα.
Ανοιχτά μάτια / Les Yeux clairs
Γαλλία, 2005, 87’
Σκηνοθεσία,σενάριο:Jerome Bonnell.
Ποτέ της η Fanny δεν ήταν ακριβώς όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Είναι μια κοπέλα διαφορετική, που όλοι την κοιτούν με μισό μάτι, που δεν την αγαπάει κανείς. Ζει ακόμα στο σπίτι του αδελφού της, του Gabriel. Η αντιπάθεια ανάμεσα στη σύζυγο του Gabriel και τη Fanny εκδηλώθηκε αυθόρμητα... Αντιμετωπίζοντας μια εχθρική στάση που γίνεται ολοένα και πιο επιθετική, η Fanny καταλαβαίνει πως πρέπει να φύγει, να εγκαταλείψει το σπίτι της οικογένειας και να αναζητήσει τα ίχνη της παιδικής της ηλικίας...
Να περάσει τα σύνορα και να χωθεί μέσα στο δάσος…
Silencio
Γαλλία, 2006, 20’
Σκηνοθεσία, σενάριο: F. J. Ossang.
Τα δέντρα, η θάλασσα, κάποιοι ογκόλιθοι, μια σιδερένια γέφυρα, μια γυναικεία φιγούρα που περνάει – τραβηγμένα με την κάμερα τις πρώτες και τις τελευταίες ώρες της ημέρας…
Η ταινία Silencio εξετάζει τις στοιχειώδεις μορφές του κινηματογράφου και του κόσμου. Επιστροφή τόσο σε έναν πρωτόγονο κινηματογράφο όσο και στα θεμελιώδη στοιχεία –στα νερά, στον άνεμο, στο χώμα και τον ήλιο…
Πάνω σε μια παρτιτούρα βιομηχανικής μουσικής από το συγκρότημα Throbbing Gristle.
Διαγωγή μηδέν / Zero de conduite
Γαλλία, 1933, 47’
Σκηνοθεσία, σενάριο: Jean Vigo.
Πρώτη μέρα που επιστρέφουν στα θρανία, και μέσα στο τρένο που τους πηγαίνει στο γυμνάσιό τους, δύο οικότροφοι του σχολείου, ο Caussat και ο Bruel, συζητούν για το πώς πέρασαν τις διακοπές τους. Στην αποβάθρα του σταθμού συναντούν τους συμμαθητές τους που τους επιτηρεί ο Parrain – «το βαρύ πεπόνι» του σχολείου, όπως τον φωνάζουν –, και ο Huguet, ένας καινούργιος επιτηρητής…
