ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
NOTHING TO LOSE – SISTERS OF LILITH – ZERU - ZERU THE GHOSTS
Συνέντευξη τύπου παραχώρησαν την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009 οι σκηνοθέτες Emel Celebi (Sisters of Lilith), Jean Anri Meunier (Nothing to lose) και Γιώργος Αυγερόπουλος (Zeru, Zeru τα φαντάσματα).
Μετά από δέκα χρόνια ζωής στην ύπαιθρο ο Jean Anri Meunier αποφάσισε να επιστρέψει στην Τουλούζ και να κάνει μια ταινία για τη ζωή στην πόλη. Μια τυχαία συνάντηση όμως, άλλαξε τα σχέδιά του. Περπατώντας στο δρόμο, ο σκηνοθέτης άκουσε κάποιον να φωνάζει: «Είμαι 43 ετών και άστεγος, αλλά βαρέθηκα, σήμερα έχω γενέθλια και θέλω να το γιορτάσω!» Ο Φιλ, όπως ήταν το όνομά του, έγινε ο κεντρικός ήρωας της ταινίας του. Τον Οκτώβριο του 2006 ο Φιλ, ενσωματώθηκε σε ένα κίνημα αστέγων που διαμαρτύρονταν για τον τρόπο αντιμετώπισής τους από την αστυνομία. Μέσα σε λίγους μήνες, το κίνημα που ονομάστηκε «Τα παιδιά του Δον Κιχώτη», δραστηριοποιήθηκε έντονα, κατασκηνώνοντας στους κεντρικούς δρόμους της Τουλούζ. «Μέχρι τότε η σχέση μου με τους άστεγους ήταν όπως όλων μας, υποθέτω. Μπορεί να έδινα ένα κέρμα στους μουσικούς του δρόμου που πιθανόν να ήταν άστεγοι, αλλά δεν ήξερα τίποτα για αυτούς. Ήθελα να πάρω αυτά τα πρόσωπα που ζουν στη σκιά και να τα βγάλω στο φως», επεσήμανε ο δημιουργός.
Οι γυναίκες που παρουσιάζει στο ντοκιμαντέρ της Sisters of Lilith η Emel Celebi ζουν στη φύση και αντλούν δύναμη από αυτήν. «Αυτές οι γυναίκες δεν χρειάζονται έναν άντρα για να νιώσουν δυνατές. Παίρνουν δύναμη από τη δουλειά τους και από τη ζωή στη φύση. Βάζουν λουλούδια στη μαντίλα τους, όχι μόνο γιατί μυρίζουν όμορφα αλλά και ως αναφορά στις θεές της μητριαρχίας, τη Λίλιθ και την Ανάνα» επεσήμανε η σκηνοθέτις. «Οι γυναίκες, είτε ζουν στην ύπαιθρο είτε στην πόλη, δουλεύουν πολύ περισσότερο από τους άνδρες. Μέσα από τις ιστορίες των τριών γυναικών θέλησα να μιλήσω για τη δυνατή και παραγωγική γυναικεία φύση» συμπλήρωσε η Emel Celebi.
Το ντοκιμαντέρ Zeru, Zeru τα φαντάσματα είναι στην ουσία ένα ψυχολογικό θρίλερ, σύμφωνα με τον δημιουργό του Γιώργο Αυγερόπουλο. «Όταν ήρθε η Νίνα Μαρία Πασχαλίδου και μας είπε ότι στην Τανζανία σκοτώνουν τους αλμπίνους και εμπορεύονται τα μέλη τους η πρώτη μας αντίδραση ήταν πως αυτά δεν μπορεί να γίνονται. Η πραγματικότητα ήταν απρόσμενη, φριχτή». Σύμφωνα με μια παρανοϊκή δεισιδαιμονία που καλλιεργήθηκε στη χώρα τα τελευταία χρόνια, τα μέλη του σώματος όσων γεννήθηκαν χωρίς μελανίνη στο δέρμα φέρνουν καλοτυχία και πλούτο. Βάσει αυτού αναπτύχθηκε ένα μακάβριο εμπόριο, το οποίο αρχίζει και εξαπλώνεται και στις γειτονικές χώρες. «Αυτό που έμαθα είναι ότι το να τα βάλει κανείς με τη δεισιδαιμονία είναι το πιο δύσκολο πράγμα», σημείωσε ο Γιώργος Αυγερόπουλος. Στην πορεία των γυρισμάτων αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει κρυφή κάμερα για να καταγράψει την αγοραπωλησία ενός οστού αλμπίνου. «Η κρυφή κάμερα είναι σαν το μαχαίρι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κόψει ψωμί ή για να σκοτώσει», σχολίασε ο Γιώργος Αυγερόπουλος, ο οποίος μετά το 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, θα προβάλλει την ταινία του και στην Τανζανία, όπου έχει προσκληθεί επισήμως από την κυβέρνηση της χώρας.
