ΞΗΡΑΣΙΑ / ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΡΑΜΠ-Α /
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΧΟΡΕΥΤΗΣ
Συνέντευξη Τύπου παραχώρησαν το Σάββατο 17 Μαρτίου 2012, στο πλαίσιο του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, οι σκηνοθέτες Εβεράρδο Γκονσάλες (Ξηρασία), Άντονι Μπάξτερ (Μας έκαναν τράμπ-α) και Κρίστιαν Μπόνκε (Επάγγελμα: χορευτής – συνσκηνοθεσία με τον Αντρέας Κοφόντ), οι ταινίες των οποίων συμμετέχουν στο διεθνές πρόγραμμα της διοργάνωσης.
Μια άκρως μαχητική ιστορία «Δαυίδ εναντίον Γολιάθ» παρουσιάζει στο ντοκιμαντέρ Μας έκανα τράμπ-α ο σκηνοθέτης Άντονι Μπάξτερ, με επίκεντρο τον αγώνα μιας ομάδας σκοτσέζων που αντιτίθενται στα σχέδια του εκατομμυριούχου Ντόναλντ Τραμπ να δημιουργήσει ένα τεράστιο συγκρότημα με γήπεδα γκολφ και ξενοδοχειακών μονάδων σε μια προστατευόμενη περιοχή, τον «Αμαζόνιο της Σκωτίας» όπως χαρακτηρίζεται. «Τα ΜΜΕ παρουσίασαν τους ντόπιους ως ανόητους και τα σχέδια του Τραμπ ως μια εξαιρετική ευκαιρία ανάπτυξης. Η τοπική διοίκηση είχε πειστεί ότι το πλάνο του επιχειρηματία θα έφερνε δουλειές στην περιοχή κι έτσι τα ΜΜΕ παρασύρθηκαν. Ήταν μια σημαντική ιστορία που έπρεπε κάποιος να την πει, αλλά κανείς δεν το είχε αποφασίσει μέχρι τότε. Χαρακτηριστικά σας λέω πως όταν παρουσίασα την ταινία σε ένα pitching forum στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου, ένας δημοσιογράφος με συμβούλευσε να... προσλάβω έναν καλό δικηγόρο», εξήγησε ο σκηνοθέτης. Τελικά ο κ. Μπάξτερ χρειάστηκε νομική προστασία, καθώς συνελήφθη και κρατήθηκε στη φυλακή για μια συνέντευξη που πήρε από τον επιστάτη του γηπέδου της περιοχής. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο ίδιος ένιωσε όπως όταν έκανε ρεπορτάζ παλαιότερα στο Αφγανιστάν, όπως εξομολογήθηκε χαρακτηριστικά. «Η περιοχή δεν μπορεί να ανεχτεί άλλες τέτοιες αποφάσεις για ψεύτικες επενδύσεις, άλλα διλήμματα για ανάπτυξη που υποβαθμίζει το περιβάλλον. Όσο για τη χρηματοδότηση, κανείς δεν ήθελε να χρηματοδοτήσει την ταινία και έτσι αποφάσισα να βάλω υποθήκη το σπίτι μου. Οι ντόπιοι με εμπιστεύτηκαν και δεσμεύτηκα να κάνω ό,τι καλύτερο, ώστε να δει την ταινία όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος», πρόσθεσε ο σκηνοθέτης. Αναφορικά με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο κ. Μπάξτερ δήλωσε ότι δεν είδε την ταινία, αλλά, «άκουσε ότι ήταν βαρετή και ο δημοσιογράφος που τη σκηνοθέτησε, απατεώνας και εγκληματίας. Ζήτησε ένα αντίγραφο του ντοκιμαντέρ για να το δει στο τζετ του, στην πτήση του προς Νέα Υόρκη. Εμείς τον καλέσαμε στην προβολή της ταινίας στην Νέα Υόρκη, ώστε να έχουμε την ευκαιρία να εξηγήσουμε για ποιο λόγο αντιδρά ο κόσμος», διευκρίνισε ο δημιουργός.
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Εβεράρδο Γκονσάλες, το ντοκιμαντέρ Ξηρασία του οποίου αποτυπώνει μια άλλη διάσταση στη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον. Η ταινία καταγράφει τη μαζική έξοδο των κατοίκων της περιοχής Λος Κουάτες ντε Αουστράλια στο βορειοανατολικό Μεξικό, την περίοδο της ξηρασίας. «Η πόλη δεν έχει ρεύμα, νερό και οδικό δίκτυο. Οι κάτοικοι την εγκαταλείπουν μαζικά όταν έρχεται η ξηρασία, αλλά πάντα επιστρέφουν την περίοδο των βροχοπτώσεων και ξεκινούν από την αρχή. Το ντοκιμαντέρ ήταν για μένα μια ευκαιρία να μιλήσω για τους κύκλους της ζωής και του χρόνου», ανέφερε ο σκηνοθέτης. Πριν αρχίσει τα γυρίσματα, που διήρκεσαν τρία χρόνια, ο δημιουργός επέλεξε να ζήσει επί ένα χρόνο μαζί με τους κατοίκους της πόλης αυτής. «Οι άνθρωποι εκεί δεν είναι συνηθισμένοι στην παρουσία των ξένων. Ζουν όλη τους τη ζωή εκεί. Είναι μια κλειστή κοινότητα, όλοι είναι συγγενείς. Οι άντρες παντρεύονται τα κορίτσια που γνώρισαν στο νηπιαγωγείο. Οπότε έπρεπε να γίνω ένας από αυτούς, γιατί - με εξαίρεση τον έρωτα με την πρώτη ματιά - δεν μπορείς να γνωρίσεις τον άλλον αν δε ζήσεις μαζί του. Εξερεύνησα την περιοχή, τους βοηθούσα με τα ζώα, έκοβα ξύλα… Ήταν μια υπέροχη εμπειρία», αφηγήθηκε ο σκηνοθέτης. Ωστόσο παραδέχτηκε ότι δεν την βίωσαν ως τέτοια και τα μέλη του συνεργείου της ταινίας: «Περνούσαμε ολόκληρες μέρες κλεισμένοι σε ένα σπίτι γιατί έξω είχε 40 βαθμούς Κελσίου. Ήμασταν επί δύο μήνες απομονωμένοι, χωρίς διαδίκτυο και τηλέφωνο, οπότε το συνεργείο δεν έβλεπε την ώρα να τελειώσουμε». Το στοιχείο της αναμονής, πάντως, είναι έντονο σε όλη την ταινία. «Οι άνθρωποι εκεί περιμένουν εσαεί τη βροχή. Μαζί τους και εγώ. Περίμενα δύο χρόνια να βρέξει, αφότου είχα γυρίσει τις σκηνές της ξηρασίας», υπογράμμισε ο κ. Γκονσάλες.
Κλείνοντας τη συνέντευξη Τύπου, η σκυτάλη πέρασε στην ταινία των Αντρέας Κοφόντ και Κρίστιαν Μπόνκε Επάγγελμα χορευτής, όπου παρουσιάζεται η ιστορία ενός πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή λάτιν χορού και της προσπάθειάς του να επανέλθει για τελευταία φορά στο προσκήνιο ως επαγγελματίας χορευτής. «Κανένας μας δεν ενδιαφερόταν για το λάτιν», ανέφερε ο κ. Μπόνκε, ο οποίος έδωσε το παρών στην εκδήλωση. Και πρόσθεσε: «Ο παραγωγός μας ήταν παντρεμένος με μια πρώην πρωταθλήτρια και μας σύστησε στους χορευτές. Διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό θέμα. Αρχικά θελήσαμε να καταγράψουμε τη σχέση τριών ζευγαριών στην πίστα και στην πραγματική τους ζωή. Όμως όταν γνωρίσαμε τον Σλάβικ, εστιάσαμε σε αυτό τον χαρακτήρα και τον κάναμε πρωταγωνιστή μας». Το ντοκιμαντέρ μοιράζεται κοινά στοιχεία με ταινία μυθοπλασίας, καθώς σε αυτό δεν υπάρχει σχεδόν καμία συνέντευξη. «Κάναμε συνεντεύξεις που δεν φαίνονται στην ταινία, με στόχο να αντλήσουμε τις πληροφορίες. Έχουμε μόνο μια συνέντευξη όπου ο Σλάβικ φαίνεται να μιλάει στον προπονητή του» διευκρίνισε ο σκηνοθέτης. Η ταινία γυρίστηκε βάσει ενός αρχικού σεναρίου, το οποίο τελικά επιβεβαιώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη δράση. «Ξέραμε ότι ο πρωταγωνιστής μας είχε πολλές ερωτικές σχέσεις με άσχημο τέλος και περιμέναμε ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε και με την παρτενέρ του εκείνη την εποχή, όπως και έγινε», παρατήρησε ο κ. Μπόνκε. Στην αρχή, ο πρωταγωνιστής ήταν πολύ εσωστρεφής και απόλυτα συγκεντρωμένος σε ό,τι έκανε, όμως όταν τον εγκατέλειψε η σύντροφός του και άρχισε να δείχνει τα τρωτά του σημεία, τόσο πιο ανθρώπινος φαινόταν στην κάμερα. «Η ταινία λειτούργησε με θεραπευτικό τρόπο και για τον Σλάβικ αλλά για μας. Αφεθήκαμε να μας συνεπάρει η εικόνα του χορού… Ήταν σαν όνειρο», κατέληξε ο σκηνοθέτης.
Οι ταινίες εντάσσονται σε ενότητες που χρηματοδοτούνται, μεταξύ άλλων δράσεων του 14ου ΦΝΘ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.
