Η COMÉDIE-FRANÇAISE ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ
Πρεμιέρα το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018, αίθουσα Σταύρος Τορνές
Το θέατρο πάει σινεμά!
Με χαρά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καλωσορίζει το πρόγραμμα «Η Comédie-Française στη μεγάλη οθόνη» και σας προσκαλεί να απολαύσετε στις αίθουσές του τις ωραιότερες παραστάσεις της θρυλικής παριζιάνικης θεατρικής σκηνής, σε συνεργασία με την Pathé και με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου.
Πρόκειται για μαγνητοσκοπημένες αναμεταδόσεις θεατρικών έργων κλασικού ρεπερτορίου της Comédie-Française, του μακροβιότερου εθνικού θεάτρου στον κόσμο, τις οποίες παρουσιάζει στις αίθουσές του το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώνοντας έτσι δύο αγαπημένες τέχνες: το θέατρο και το σινεμά.
Το πρόγραμμα ξεκινά το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018 στις 20:00 στην αίθουσα Σταύρος Τορνές, με την κλασική κωμωδία του Μολιέρου Ο Μισάνθρωπος. Η παράσταση είναι στα γαλλικά, με ελληνικούς υπότιτλους.
* Τιμές εισιτηρίων: 5€ (γενική είσοδος), 4€ (μειωμένο)
Προσεχώς, το κοινό του Φεστιβάλ θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει αναμεταδόσεις κλασικών παραστάσεων των έργων Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Συρανό ντε Μπερζεράκ, Οι κατεργαριές του Σκαπίνου. Οι προβολές θα γίνονται μία φορά τον μήνα σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν σύντομα.
Λίγα λόγια για την παράσταση:
O Μισάνθρωπος - κωμωδία σε 5 πράξεις
Σκηνοθεσία: Clément Hervieu-Léger. Σκηνoγραφία: Éric Ruf. Με τον θίασο και τους ηθοποιούς της Ακαδημίας της Comédie-Française. Διάρκεια: 180΄. Γλώσσα: Γαλλικά.
Ο Αλσέστ αγαπάει την Σελιμέν, μια νέα απελευθερωμένη κοσμική κοπέλα που όμως απαρνείται την άνεση που της προσφέρει η κοινωνική της θέση. Ο Αλσέστ, στοιχειωμένος από μια δίκη για την έκβαση της οποίας ανησυχεί, πηγαίνει στο σπίτι της Σελιμέν για να ζητήσει την βοήθειά της.
Η νέα καινοτόμα σκηνοθετική ματιά του Clément Hervieu-Léger σ’ αυτό το κλασικό έργο, οδηγεί τα οκτώ πρόσωπα που αποτελούν το κοινωνικό μικρόκοσμο του Μισανθρώπου, να ερμηνεύουν τους ρόλους τους όχι μέσα στη γαλήνια ατμόσφαιρα ενός σαλονιού, αλλά σε έναν ανοιχτό χώρο, στην είσοδο ενός ιδιαίτερου ξενοδοχείου που ανακαινίζεται. Τα σκηνικά είναι ένας χώρος εν κινήσει, η μεταφορά αυτού που θα έπρεπε να είναι, κατά τον σκηνοθέτη, το ρεπερτόριο «που εξελίσσεται, ενταγμένο απόλυτα μέσα στον αιώνα του, αλλά τρεφόμενο από προηγούμενους αιώνες, προσανατολισμένο ήδη στον αιώνα που έρχεται. Ανήκω σε ένα θέατρο ρεπερτορίου, και σκέφτομαι ότι αν δεν δούμε με νέο βλέμμα αυτά τα έργα, τότε αυτό το θέατρο ρεπερτορίου δεν έχει πλέον λόγω ύπαρξης».
