Γιορτάζουμε τις Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς!
Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022, είσοδος ελεύθερη
Το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συμμετέχει και φέτος με χαρά στις εκδηλώσεις εορτασμού των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που έχουν ως θέμα «Βιώσιμη Πολιτιστική Κληρονομιά - Διατηρώντας το παρελθόν για τις μελλοντικές γενιές»
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022 σας προσκαλούμε:
info
Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α) & Αποθήκη 1 (Λιμάνι).
Πληροφορίες στο τηλ. 2310-378570.
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022.
Η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη, με σειρά προτεραιότητας. Για την είσοδό σας στην προβολή της ταινίας Ο Δράκος θα χρειαστεί η έκδοση μηδενικού εισιτηρίου από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ.
Περισσότερα για την ταινία
Ο ΔΡΑΚΟΣ του Νίκου Κούνδουρου | 1956 | 105´ | Σενάριο: Ιάκωβος Καμπανέλλης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κώστας Θεοδωρίδης | Μοντάζ: Νίκος Κούνδουρος | Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις | Σκηνικά: Τάσος Ζωγράφος, Πάνος Παπαδόπουλος | Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη | Ήχος: Μικές Δαμαλάς | Μακιγιάζ: Νίκος Βαρβέρης | Παραγωγή: Aθηναϊκή Kινηματογραφική Εταιρία
Παίζουν: Ντίνος Ηλιόπουλος, Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Γιάννης Αργύρης, Θανάσης Βέγγος, Θόδωρος Ανδριακόπουλος, Μαρίκα Λεκάκη, Μανώλης Βλαχάκης, Ανδρέας Ντούζος, Ανέστης Βλάχος, Ζιζή Βιοπούλου, Κάση Τζάνετ, Νίκος Τσαχιρίδης, Αλέκος Τζανετάκος, Κώστας Σπαγγόπουλος
Βραβεία / Διακρίσεις / Συμμετοχές σε Φεστιβάλ: Ειδική Μνεία στο Φεστιβάλ Βενετίας, 1956.
Ένας τραπεζικός υπάλληλος, καθώς ετοιμάζεται να περάσει μια μοναχική Πρωτοχρονιά στην Αθήνα, διαπιστώνει πως μοιάζει με έναν καταζητούμενο κακοποιό, τον αποκαλούμενο «Δράκο». Προσπαθώντας να ξεφύγει από την αστυνομία βρίσκει καταφύγιο σε ένα καμπαρέ, όπου εκτός από μια χορεύτρια με την οποία αναπτύσσει μια έντονη σχέση, θα έρθει σε επαφή και με άτομα του υποκόσμου που τον περνούν για τον αληθινό Δράκο. Ο υπάλληλος αρχίζει και βρίσκει ένα είδος απόδρασης μέσα σε αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι παραλλαγμένων ταυτοτήτων και σταδιακά παίζει τον ρόλο που του έδωσε η μοίρα– ή μήπως είναι κάτι παραπάνω από απλός ρόλος; Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών -και ρόλων- θα είναι πάντως σκληρό.
Βασισμένος σε κείμενο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο Νίκος Κούνδουρος επανεγγράφει τους κανόνες του νουάρ κοιτάζοντάς τους μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη της μετεμφυλιακής Αθήνας. Ο ανατριχιαστικός Ντίνος Ηλιόπουλος υποδύεται έναν άντρα που ενσαρκώνει μια φρικιαστική αντι-ηρωική ιδέα, σε μια αλληγορία για μια χώρα σε αναζήτηση ταυτότητας, μέσα στο έρεβος της φτώχειας και της κοινωνικής παράλυσης. Εδώ οι ήρωες και οι θεσμοί μοιάζουν ανύπαρκτοι, τα αρχέτυπα είναι αλλοιωμένα, και η πλήρης αποξένωση αναδεικνύεται μέσα από μια εξπρεσιονιστικών τόνων αρχαιοελληνική τραγωδία, ντυμένη ως σύγχρονη κοινωνία με λαβυρινθώδη αδιέξοδα. Η ταινία, κατόπιν συμμετοχής στο Φεστιβάλ Βενετίας, γνώρισε εισπρακτική αποτυχία στην εποχή της, όμως στις δεκαετίες που ακολούθησαν πήρε τη θέση της ανάμεσα στα πλέον καθοριστικά φιλμ της Ιστορίας του ελληνικού σινεμά.
Η ταινία ψηφιοποιήθηκε και αποκαταστάθηκε ψηφιακά στο πλαίσιο της Δράσης Χώρα, σε βλέπω. Μια δράση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, υπό́ την αιγίδα της Επιτροπής Ελλάδα 2021, με τη χορηγία του Εθνικού́ Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων (κύριος χορηγός) του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και με την υποστήριξη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και της Finos Film.
