Η ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ Σωσμένα: Η διάσωση στα χρόνια της Αναγέννησης πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11 Μαρτίου, στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα, στο πλαίσιο του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την COSMOTE TV, Μεγάλο Χορηγό του Φεστιβάλ. Στην προβολή ήταν παρόντες ο σκηνοθέτης, Λευτέρης Χαρίτος, καθώς και ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ, ο αρχαιολόγος Θοδωρής Παπακώστας.
Την προβολή προλόγισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης: «Καλώς ήρθατε σε μία προβολή που πραγματοποιείται παραδοσιακά και στα δύο Φεστιβάλ μας, σε συνεργασία με την COSMOTE TV, τον Μεγάλο Χορηγό του Φεστιβάλ. Για τους θεατές του Φεστιβάλ, οι χορηγοί μπορεί να είναι απλώς ένα μπάνερ έξω από τις αποθήκες, μια διαφήμιση στα έντυπα ή ένα σποτάκι στις οθόνες. Για εμάς είναι πολλά περισσότερα πράγματα. Είναι οι συνεργάτες που πορευόμαστε μαζί τους και μας βοηθούν να κάνουμε πραγματικότητα το Φεστιβάλ. Για μια ακόμη φορά θα ήθελα να ευχαριστήσω την COSMOTE TV που έμεινε μαζί μας σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας και ελπίζω να μείνει και για τα επόμενα χρόνια», ανέφερε σχετικά, προτού καλέσει στη σκηνή τον σκηνοθέτη, Λευτέρη Χαρίτο, και τον πρωταγωνιστή του ντοκιμαντέρ, τον αρχαιολόγο Θοδωρή Παπακώστα.
Τον λόγο πήρε έπειτα ο κ. Χαρίτος, ο οποίος ευχαρίστησε το Cosmote History, το οποίο υποστήριξε πολλά πρότζεκτ στην πανδημία, σώζοντας πολλούς ανθρώπους από την ανεργία: «Πρόκειται για μια παραγωγή της FOSS, η οποία στηρίζει με πολύ ποιοτική δουλειά μια τεράστια ομάδα. Σας παρουσιάζω στο σημείο αυτό τον Θοδωρή Παπακώστα. Τον ήθελα από την πρώτη στιγμή στο κάστινγκ, από τότε που ήταν πιο χαμηλών τόνων και εσωστρεφής. Πλέον, έχει γίνει ένας άλλος άνθρωπος», δήλωσε αρχικά. «Εγώ ξέρω πολλά από ανεργία, γιατί είμαι αρχαιολόγος», αστειεύτηκε αρχικά ο κύριος Παπακώστας. Δυσκολεύομαι λίγο στη show business και, όντως Λευτέρη, όταν ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας ήμουν τελείως άβγαλτος. Πλέον, δεν πρέπει να μου δίνετε μικρόφωνο γιατί είμαι ασταμάτητος. Ήταν πραγματικά ένα υπέροχο ταξίδι, το οποίο με άλλαξε βαθιά. Βρέθηκα στα χέρια έμπειρων και αξιόλογων ανθρώπων και νιώθω πολύ τυχερός. Μπορεί να σας ακούγεται κλισέ αυτό που λέω, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό και ειλικρινές».
Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ Σωσμένα: Η διάσωση στα χρόνια της Αναγέννησης ακολούθησε Q&A με τον σκηνοθέτη και τον πρωταγωνιστή της ταινίας. «Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είναι το έβδομο από τα συνολικά οκτώ επεισόδια των Σωσμένων, διαρκείας 50-55 λεπτών, που προβάλλονται από το Cosmote History. Είναι μια ιστορία που ξεκινά από τον Όμηρο και φτάνει μέχρι τον Γουτεμβέργιο», ανέφερε ο κ. Χαρίτος. «Είδατε ένα μικρό κομμάτι της αλυσίδας. Είναι μια δουλειά που ξεκίνησα πριν τις Άγριες Μέλισσες, την οποία τελείωσα μετά την ολοκλήρωση της σειράς. Μια δύσκολη δουλειά μέσα στην πανδημία, που μας πήρε πολύ χρόνο. Οριακά είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης στο πρότζεκτ, καθώς συνεργαστήκαμε με ιστορικούς συμβούλους, animators, σκιτσογράφους και πολλούς ακόμη. Υπάρχει πολλή λεπτοδουλειά στο σενάριο γύρω από ένα δύστροπο θέμα: το άγχος και η αγωνία των ανθρώπων να σώσουν ορισμένα χειρόγραφα και πώς αυτά επιβίωσαν μέχρι και σήμερα. Η συμβολή του Θοδωρή Παπακώστα ήταν καθοριστική», σημείωσε και του έδωσε τον λόγο.
«Είναι τεράστια η χαρά μου που κατάφερα να μπω στη βιβλιοθήκη του Βατικανού. Ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία, αλλά μια υπέροχη συνολικά εμπειρία. Πίσω από την ιστορία συνειδητοποιεί κανείς την τρομερή αγωνία του ανθρώπου να διασώσει τα κείμενα. Είναι μια περιπέτεια, υπάρχει άγχος, το οποίο σταμάτησε όταν κρατήθηκε το πρώτο τυπωμένο βιβλίο, γι’ αυτό και το επεισόδιο που παρακολουθήσατε σήμερα, με την τυπογραφία, είναι κομβικό. Αμέτρητοι άνθρωποι, ήδη από τις προ Χριστού εποχές, ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο ζήτημα. Είναι μια συγκλονιστική περιπέτεια, όλα τα επεισόδια είναι τα κομμάτια ενός παζλ. Έχει επίσης σημασία να αναγνωρίσουμε πως τα βιβλία είναι αντιγραμμένα από διαφορετικούς ανθρώπους, από γλώσσα σε γλώσσα: δεν διαβάζουμε ποτέ το πρωτότυπο κείμενο, απλώς μία εκδοχή του», σχολίασε ο κ. Παπακώστας.
Τέλος, ο σκηνοθέτης μίλησε για την απαιτητική, χρονοβόρα, αλλά και εξαιρετικά όμορφη, διαδικασία του animation, εξηγώντας τη μεγάλη της χρησιμότητα: «Μιλάμε για εποχές από τις οποίες δεν υπάρχουν εικόνες. Επομένως, με τον τρόπο αυτό μπορείς να καθοδηγήσεις τον θεατή», κατέληξε χαρακτηριστικά.