Εικόνες του 21ου Αιώνα
14-23 Μαρτίου 2014
ΑΠΟΝΟΜΗ ΒΡΑΒΕΙΟΥ EDN
Το καθιερωμένο βραβείο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ (EDN), το οποίο τιμά πρόσωπα και οργανισμούς από την Ευρώπη με μεγάλη συνεισφορά στον τομέα του ντοκιμαντέρ, απονεμήθηκε φέτος στον Tue Steen Mϋller, μια εξέχουσα φυσιογνωμία στο χώρο των ταινιών τεκμηρίωσης, με σπουδαίο έργο στο ενεργητικό του. Η βράβευση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014 στο ξενοδοχείο Electra Palace, στο πλαίσιο του 16ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, παρουσία του διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Δημήτρη Εϊπίδη.
Την απονομή έκανε εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ ο Ove Rishoj Jensen, Web Editor & Film Consultant του EDN, σημειώνοντας, απευθυνόμενος στο κοινό και τον κ. Εϊπίδη: «Είναι χαρά μας που για 16η χρονιά συνεργαζόμαστε και φιλοξενούμε από κοινού το Docs in Thessaloniki Pitching Forum 2014 στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Είναι επίσης μεγάλη χαρά να βρίσκομαι εδώ και να δουλεύω μαζί σου, Δημήτρη». Πριν απονείμει το βραβείο του EDN στον Tue Steen Mϋller, ο κ. Jensen επεσήμανε τα εξής: «Έχει γίνει παράδοση σε αυτό το Φεστιβάλ να τιμάμε με το βραβείο μας κάποιο άτομο ή οργανισμό με εξαιρετική συνεισφορά στο ντοκιμαντέρ. Φέτος απονέμουμε αυτό το βραβείο για δέκατη χρονιά και θεωρήσαμε ότι πρέπει να είναι κάτι πιο ξεχωριστό. Στο παρελθόν, τιμούσαμε κυρίως ανθρώπους, ομάδες ή οργανισμούς με αφορμή μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία τους ή εκδήλωση. Φέτος θα θέλαμε να τιμήσουμε έναν άνθρωπο ο οποίος δραστηριοποιείται πέρα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, οργανισμούς κι εκδηλώσεις. Απονέμουμε το βραβείο EDN στον άνθρωπο αυτό για επίδειξη μακράς αφοσίωσης στο ντοκιμαντέρ. Απονέμουμε το βραβείο σε ένα πρόσωπο απλώς επειδή είναι αυτός που είναι. Ανατρέχοντας σε βραβευμένα πρόσωπα προηγούμενων ετών, διαπιστώνουμε ότι πολλές πρωτοβουλίες έχουν αναγνωριστεί. Στη δέκατη απονομή μας, λοιπόν, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ένα ‘’φάρο’’ που λάμπει λίγο φωτεινότερα από τους άλλους στην ακτή του ντοκιμαντέρ. Βραβεύουμε έναν άνθρωπο που έχει συνεισφέρει σε μία μακρά λίστα ταινιών, που έχει πάντα άποψη και δε διστάζει να την εκφράζει σε δημόσιες συζητήσεις, πάνελ, καθώς και στο κινηματογραφικό blog του. Η αφοσίωσή του στην ενθάρρυνση και τη βοήθεια προς τους νέους δημιουργούς και επαγγελματίες είναι αξιοσημείωτη. Η συνεισφορά του έχει διαμορφώσει το τοπίο του ντοκιμαντέρ στην Ευρώπη, αλλά και πέρα από αυτή. Παρόλο που νιώθουμε σαν το βραβείο να επιστρέφει με κάποιο τρόπο ‘’σπίτι’’ του, θα ήταν πιο παράξενο για εμάς στο EDN να μην αναγνωρίσουμε την εξαιρετική συνεισφορά του στο ντοκιμαντέρ και τη δια βίου αφοσίωσή του σε αυτό. Για μένα είναι προσωπική και επαγγελματική χαρά να απονείμω το βραβείο στον Tue Steen Mϋller».
Εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων ο Tue Steen Mϋller παρέλαβε το βραβείο λέγοντας: «Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Νιώθω λίγο παράξενα γιατί πριν από δέκα χρόνια βρισκόμουν στη θέση αυτού που απένειμε το βραβείο. Δημήτρη Εϊπίδη, είναι τόσο ωραία να επιστρέφω εδώ. Θυμάμαι όταν πριν από δεκαέξι χρόνια μαζί με τη συνεργάτιδά μου, επισκεφτήκαμε τη Θεσσαλονίκη για πρώτη φορά και ήρθαμε σε επαφή με το Φεστιβάλ. Είχαμε την προνοητικότητα να ζητήσουμε χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Media για να διοργανώσουμε εργαστήρια στη Nότια Ευρώπη και νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουμε κάνει στο EDN. Διοργανώσαμε εργαστήρια στη Θεσσαλονίκη, την Ιταλία, τη Βαρκελώνη, τη Λισσαβόνα και η ιστορία συνεχίζεται... Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη και ξεφυλλίζοντας τον κατάλογο του 16ου Φεστιβάλ, εντυπωσιάστηκα με τον αριθμό των ταινιών και τα αφιερώματα στον αγαπημένο μας Πίτερ Ουιντόνικ και τον επίσης αγαπημένο δημιουργό Νικολά Φιλιμπέρ. Φαίνεται ότι με τον Δημήτρη έχουμε τα ίδια γούστα. Επίσης, χαίρομαι που μαθαίνω ότι η προσέλευση του κοινού είναι μεγάλη και που στην Ελλάδα της κρίσης γίνονται τόσες ταινίες. Όπως μου είπε κι ένας έλληνας σκηνοθέτης, η κρίση γεννά δημιουργικότητα». Κλείνοντας, ο Tue Steen Mϋller έκανε ένα επίκαιρο σχόλιο: «Το 2005 στη Θεσσαλονίκη είχα πάρει συνέντευξη από την Πίργιο Χονκανσάλο και πρόσφατα χάρη στην εξαιρετική ιστοσελίδα του Φεστιβάλ την ξαναδιάβασα ολόκληρη. Αναφερόταν στην ταινία της Τα τρία δωμάτια της μελαγχολίας, τη Ρωσία και τον εθνικισμό. Διαβάζοντας το κείμενο αυτό σκεπτόμενος το τώρα και έχοντας καλούς φίλους στο Κίεβο, χαίρομαι πολύ που απόψε ανοίγει η αυλαία στο φεστιβάλ τους. Ξεκινούν με ένα αντισυμβατικό τρόπο, με ακατέργαστο υλικό από ό,τι συνέβαινε στην πλατεία του Κιέβου. Παρακαλώ, ας στείλουμε τους χαιρετισμούς μας εκεί».
