6-15 Νοεμβρίου 2015
ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΖΩΗΣ 60 ΧΡΟΝΩΝ: ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΟΥΚΙΔΗΣ
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τίμησε τον κινηματογραφιστή Νίκο Καβουκίδη με τον Χρυσό Αλέξανδρο σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, παρουσία του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση.
Στην αρχή της εκδήλωσης προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ Νίκος Καβουκίδης - Ένα ταξίδι ζωής 60 χρόνων που επιμελήθηκε ο ίδιος ο δημιουργός. Στη συνέχεια, για τον Νίκο Καβουκίδη μίλησαν ο κριτικός κινηματογράφου Δημήτρης Χαρίτος και ο κινηματογραφιστής Γιάννης Δασκαλοθανάσης. «Είναι γεγονός ότι με το πέρασμα των χρόνων ο άνθρωπος-δημιουργός και το έργο αποστασιοποιούνται μεταξύ τους. Το έργο γίνεται ένα ολοκλήρωμα, ένα μάγμα που περιέχει την έμπνευση και την προσπάθεια που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί» σημείωσε ο κ. Χαρίτος, χαρακτηρίζοντας τον Νίκο Καβουκίδη έναν δραματουργό που παραμένει μια ανεξάρτητη περίπτωση. «Τον γνώρισα από τα μεταπολιτευτικά χρόνια, μου δόθηκε όμως μια πιο λαμπρή ευκαιρία να τον γνωρίσω καλύτερα, στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Είναι απίστευτα τα συναισθηματικά αποθέματα που έχει στην ψυχή του. Το ήθος του είναι υπόδειγμα - είναι τυχερά τα νέα παιδιά που δέχονται την παρότρυνσή του, αυτό το μείγμα γνώσεων, ιδεών και επιθυμιών που διαθέτει ακόμη. Η πολιτικοποίησή του είναι επίσης έντονη, τοποθετεί τον τοποθετεί τον εαυτό του στο κοινωνικό πλαίσιο και λέει την άποψή του ακόμα και αν αυτή στεναχωρήσει κάποιους. Ο Καβουκίδης είναι ένα αυτοτελές έργο τέχνης, είναι ένας κινηματογράφος κινούμενος ο ίδιος, σκηνοθετεί τον λόγο του, το συναίσθημά του, τις θέσεις του. Νομίζω ότι διανύει μια δεύτερη περίοδο της ζωής του, εξίσου πολύτιμη με την πρώτη», είπε ο κ. Χαρίτος.
Από την πλευρά του ο Γιάννης Δασκαλοθανάσης έκανε μια αναδρομή στους ανθρώπους που τον επηρέασαν στο ξεκίνημά του, τον Νίκο Καβουκίδη, τον Ντίνο Κατσουρίδη, τον Ντίντη Καρύδη και τον Γιώργο Αρβανίτη. «Μου φαινόταν δύσκολο να πλησιάσω αυτό τον κόσμο. Όμως είχα άδικο. Ο Νίκος Καβουκίδης είναι από τους πρώτους διευθυντές φωτογραφίας που είχα την τιμή να είμαι βοηθός του. Τον θυμάμαι σαν τώρα με την κάμερα στο χέρι, να γυρίζουμε ένα διαφημιστικό να μου λέει ‘πιάσε αυτό το μηχάνημα να τραβήξουμε το πλάνο’. Ήταν τόση η ανυπομονησία του να μιλήσει με την εικόνα που έρεε το φιλμ χωρίς να το καταλάβει και ο ίδιος. Του χρωστάω αυτό τον έρωτα που μου ενέπνευσε για τον κινηματογράφο, για την αφήγηση με την εικόνα και ελπίζω να μας εμπνέει όλους τους κινηματογραφιστές για πάρα πολλά χρόνια ακόμη», σημείωσε ο κ. Δασκαλοθανάσης.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Γιώργος Αρβανίτης. «Είναι πολύ μεγάλη η συγκίνησή μου, ξεκινήσαμε σχεδόν μαζί με τον Νίκο, ο ίδιος τρία χρόνια πριν από μένα στο Φίνο κι εγώ ακολούθησα. Κάναμε πολλά πράγματα μαζί, τη μεγάλη εποχή των ταινιών μικρού μήκους. Μας έκαιγε η ίδια αγάπη, το ίδιο πάθος για τη φωτογραφία» τόνισε. Απονέμοντας τον Χρυσό Αλέξανδρο στον Νίκο Καβουκίδη, ο κ. Αρβανίτης του είπε: «Μπορεί να μην το καταλάβαινες, αλλά σε παρατηρούσα και έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα από εσένα. Το έργο σου είναι εδώ, σε ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου έδωσες απόψε και για τα χρόνια που υπήρξες φίλος μου και υπήρξα φίλος σου».
Από την πλευρά του, ο Νίκος Καβουκίδης ευχαρίστησε τον Πρόεδρο του ΔΣ του Φεστιβάλ Γιώργο Αρβανίτη για την τιμή, δήλωσε ευτυχής για τα 60 χρόνια της πορείας του στο χώρο και έθεσε μια σειρά από ζητήματα που αφορούν σήμερα τον ελληνικό κινηματογράφο. «Πιστεύω ότι το Υπουργείο Πολιτισμού έπρεπε να είναι υπερυπουργείο. Η Ελλάδα έπρεπε να έχει μια Ακαδημία Τεχνών, μια Ακαδημία Κινηματογράφου γιατί πιστεύω πολύ στην κινηματογραφική παιδεία. Έχουμε πολλά ταλέντα -ηθοποιούς, τεχνικούς, σκηνοθέτες- και αν υπήρχε σωστή κινηματογραφική παιδεία θα είχαμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη διατήρηση του οπτικοακουστικού αρχειακού υλικού, σημειώνοντας: «Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, που υπάρχει εδώ και 65 χρόνια διαφυλάττει όλο το πνευματικό υλικό που υπάρχει, κυρίως σε ταινίες μυθοπλασίας. Υπήρχε και το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο που ήταν κυρίως αρχείο ντοκιμαντέρ, αλλά καταργήθηκε και τα υλικά κλείστηκαν σε χαρτόκουτες και βρίσκονται στην ΕΡΤ. Πιστεύω ότι η Πολιτεία πρέπει να φροντίσει να έχουμε ένα αρχειακό υλικό από το οποίο μπορούν να φτιαχτούν αξιόλογα ντοκιμαντέρ, για να διδάσκονται τα παιδιά την ιστορία και μέσα από τις εικόνες». Κατόπιν, ο κ. Καβουκίδης αναφέρθηκε τόσο στον ρόλο των ταινιοθηκών όσο και στο θέμα της κατάργησης του Ειδικού Φόρου για την Ενίσχυση και την Ανάπτυξη της Κινηματογραφικής Τέχνης. «Πιστεύω ότι η πολιτεία ίσως δεν έχει πιάσει απόλυτα τη δύναμη της εικόνας. Το μεράκι μου, εκτός από τη μυθοπλασία είναι το σινεμά βεριτέ, η εικόνα ντοκουμέντο» είπε και ανακοίνωσε ότι σύντομα θα ολοκληρώσει μια ταινία με βάση το υλικό που κληρονόμησε από τον πνευματικό του πατέρα Φιλοποίμενα Φίνο, από τον πατέρα του -πρωτοπόρο κινηματογραφιστή Γιώργο Καβουκίδη-, από τον Πρόδρομο Μεραβίδη και από άλλους κινηματογραφιστές οι οποίοι από την περίοδο του Μεταξά έως τη Μακρόνησο κατέγραψαν μεγάλο όγκο υλικού, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δεν έχει προβληθεί ξανά. Στο τέλος της βραδιάς, ο κ. Καβουκίδης ευχαρίστησε τη σύζυγό του, Σοφία Ρούμπου, που επί 45 χρόνια τον στήριξε με το ήθος και την αγάπη της.
