18ο ΦΝΘ: Συνέντευξη τύπου - Ελιάνα Αμπραβανέλ (Ο τερματισμός), Χάρης Ραφτογιάννης (Τρου Μπλού), Τάνια Χατζηγεωργίου, (Καλημέρα γειτόνισσα), Όμηρος Ευαγγελινός (Guardians of the Αegean)

18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης –

Εικόνες του 21ου Αιώνα


11-20 Μαρτίου 2016

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Ο ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ / ΤΡΟΥ ΜΠΛΟΥ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ  / GUARDIANS OF THE AEGEAN
 


Συνέντευξη τύπου παραχώρησαν οι σκηνοθέτες Ελιάνα Αμπραβανέλ (Ο τερματισμός), Χάρης Ραφτογιάννης (Τρου Μπλού), Τάνια Χατζηγεωργίου, (Καλημέρα γειτόνισσα) και Όμηρος Ευαγγελινός (Guardians of the Αegean) το Σάββατο 12 Μαρτίου 2016 στο πλαίσιο του 18ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Ο τερματισμός της Ελιάνας Αμπραβανέλ ακολουθεί τις ζωές τριών ασπρομάλληδων μαραθωνοδρόμων που δεν βιάζονται να τερματίσουν. Δρομέας μεγάλων αποστάσεων η ίδια η σκηνοθέτις, ασχολήθηκε για πρώτη φορά με το σπορ στα 50 της χρόνια. Στους αγώνες γνώρισε και τους πρωταγωνιστές της. «Μου κέντρισε την προσοχή ότι ήταν στον αντίποδα του τυπικού δρομέα, του ντυμένου με μοντέρνα αθλητικά ρούχα και ήθελα να δω τι κρύβεται από πίσω. Παρακολουθώντας τους επί 4 χρόνια, είδα ότι έχουν κάνει μεγάλη υπέρβαση. Θεωρούν το τρέξιμο ως το όχημα που τους έκανε να βγουν από το μικρόκοσμό τους» ανέφερε η κ. Αμπραβανέλ. Η ταινία δεν είναι ένα αθλητικό ντοκιμαντέρ αλλά καταγράφει τη ζωή αυτών των “αειθαλών έφηβων” όπως τους χαρακτήρισε. «Και οι τρεις τους ξεπερνούν απίστευτα εμπόδια- και λόγω κρίσης- για να συμμετάσχουν. Οι δρομείς άνω των 60 είμαστε μια ομάδα ξεχασμένη από τα ΜΜΕ. Πάμε πιο αργά από τους άλλους αλλά για μας αυτό που κάνουμε είναι πολύ παραπάνω από απλό τρέξιμο. Δεν είναι μόνο σωματική η ανάταση, αλλά και ψυχική», επεσήμανε.

Το Τρου Μπλού του Χάρη Ραφτογιάννη εστιάζει σε ένα υπέργηρο ζευγάρι, που απολαμβάνει την ζωή στην Ικαρία. «Το 2011 το νησί έγινε γνωστό παγκοσμίως ως μια από τις πέντε λεγόμενες “blue zones”, τις περιοχές με τα μεγαλύτερα ποσοστά μακροζωΐας στον πλανήτη. Ελληνικά και ξένα δίκτυα ενημέρωσης κάλυψαν ευρέως το θέμα, κάτι που έδωσε την ιδέα του ντοκιμαντέρ στην συμπαραγωγό μου. Τελικά ως κεντρικοί πρωταγωνιστές επιλέχθηκαν οι δύο ηλικιωμένοι γιατί ήταν πολύ ακμαίοι και δραστήριοι αλλά και γιατί υπήρχε ο έρωτας στη ζωή τους», εξήγησε  ο σκηνοθέτης. Και συνέχισε: «Το ντοκιμαντέρ είναι σαν ένα love story μιας άλλης εποχής, ή ένα κλασικό παραμύθι. Μπορεί η κρίση να υπάρχει ως υπόκρουση, από κάποιο ανοιχτό ραδιόφωνο ή τηλεόραση, μπορεί να στεναχωριούνται στιγμιαία, όμως ο Σταμάτης και η “πιτσιρίκα”, όπως αποκαλεί τη σύζυγό του, την προσπερνούν, συνεχίζουν με μια πιο ανάλαφρη κουβέντα και με χιούμορ».


Μια ηλικιωμένη αλλά γεμάτη δύναμη γυναίκα πρωταγωνιστεί και στο ντοκιμαντέρ Καλημέρα γειτόνισσα της Τάνιας Χατζηγεωργίου. Είναι η Ρηνιώ που αποφάσισε να φύγει από Αυστραλία γιατί έδωσε το λόγο της στον πάτερα της να μην αφήσει ποτέ μόνο του το Κίναρος, το νησί όπου γεννήθηκε. Αυτό που συγκίνησε την δημιουργό ήταν ότι η Ρηνιώ έδωσε τον λόγο της και τον κράτησε, αφήνοντας την καλοπέραση και το σπίτι της στην Αυστραλία και επιστρέφοντας στον τόπο που γεννήθηκε, και περπάτησαν οι παππούδες της. Στην πορεία δημιουργίας του ντοκιμαντέρ, που διήρκησε οκτώ χρόνια, ο σύζυγος της Ρηνιώς, ο Μικές πέθανε και ο γιος της ο Γιώργης παντρεύτηκε στην Κάλυμνο. «Η Ρηνιώ έμεινε μόνη της στο νησί. Αγαπά ότι σαλεύει και υπάρχει στο Κίναρος, είναι ο τόπος της. Έχει μια απίστευτη σχέση με τα ζωντανά της, 300 πρόβατα και γίδια. Ξέρει τα ονόματα τους, τους μιλά. Βέβαια η ζωή στο νησί κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Η Ρηνιώ περπατά 1 χιλιόμετρο τη μέρα για να γεμίσει τα μπουκάλια της με νερό, στην αρχή δεν είχε ρεύμα και τηλέφωνο, κάποιες φορές η επικοινωνία με τον έξω κόσμο διακόπτεται για αρκετές ημέρες όμως η αγάπη για τον τόπο της είναι πάνω από όλα»

Νησιώτες είναι οι πρωταγωνιστές και στο ντοκιμαντέρ του Όμηρου Ευαγγελινού Guardians of the Αegean που εστιάζει στο πρόβλημα της υπεραλίευσης. Ο ίδιος ζει στο Αιγαίο τα τελευταία 25 χρόνια. «Άκουγα από τους ψαράδες ότι μειώνεται η ψαριά. Όταν έγινα πατέρας αναρωτιόμουν αν τα παιδιά μου θα έχουν επαφή με αυτό το στοιχείο. Στα πέντε χρόνια που διάρκεσε η δημιουργία της ταινία ήταν εμφανές το πρόβλημα της υπεραλίευσης όχι με στοιχεία αλλά μέσα από την εικόνα των ψαράδων που τραβούσαν χιλιόμετρα δίχτυα από τη θάλασσα και έβγαζαν μόνο 2-3 κιλά. Αν ακούσεις ψαράδες μέσης αλιείας που βγάζουν τόνους θα σου πουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τα ιχθυαποθέματα. Στη θάλασσα  υπάρχει μια κατάσταση αναρχίας, ιδίως στα μικρά νησιά», διαπίστωσε ο σκηνοθέτης. Στη διάρκεια των γυρισμάτων ο σκηνοθέτης πληροφορήθηκε για το σχέδιο δημιουργίας μιας Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής στη Σαντορίνη, με πρωτοβουλία του Πιερ Ιβ Κουστό. «Τέτοιες πρωτοβουλίες προστασίας του περιβάλλοντος που γεννιούνται από τους άμεσα εμπλεκόμενους είναι ελάχιστες παγκοσμίως. Παρότι όμως υπάρχει συμφωνία και με το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, δεν υπάρχει υπουργική απόφαση που να κατοχυρώνει τα όρια της προστατευόμενης περιοχής, ώστε εκεί να απαγορεύεται το ψάρεμα. Όλοι πρέπει να πιέσουμε για το θέμα της υπεραλίευσης», κατέληξε.