Ο Χαρταετός
Le Cerf-Volant
Ωρες Προβολών: 21.00, 23.00
Σκηνοθεσία - Σενάριο Ράντα Σαχάλ Σαμπάγκ Παραγωγή Ουμπέρ Μπαλσάν Ηθοποιοί Φλάβια ΜπέχαραΖίαντ ΡαμπάνιΡάντα ΑσμάρΤζούλια ΚασάρΛιλιάν Νεμρί Διεύθυνση Φωτογραφίας Αλέν Λεβέν Μοντάζ Μαρί-Πιερ Ρενό Μουσική Ζιαντ Ραμπανί Διάρκεια 80’ Διανομή: Rosebud
Αργυρό Λιοντάρι – Φεστιβάλ Βενετίας 2003 Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής
Μία δεκαπεντάχρονη μένει σε ένα χωριό στο Λίβανο στα σύνορα με το Ισραήλ. Πρόκειται να παντρευτεί τον ξάδελφό της και να μετακομίσει στην απέναντι μεριά των συνόρων. Καθώς η κοπέλα περνάει το συρματόπλεγμα που χωρίζει δύο λαούς, ταυτόχρονα περνάει από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή. Το παράλογο του πολέμου σοκάρει και προβληματίζει σε μία τρυφερή και συγκινητική ιστορία που διακρίθηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 2003.
Την ημέρα του γάμου της, η δεκαπεντάχρονη Λάμια πρόκειται να διασχίσει το συρματόπλεγμα που χωρίζει το χωριό της από αυτό του ξαδέλφου της. Ανάμεσα στα δύο χωριά βρίσκεται μία συνοριακή γραμμή και κάμποσα παρατηρητήρια. Το χωριό της Λάμια βρίσκεται στον Λίβανο. Το χωριό του ξάδελφού της έχει προσαρτηθεί στο Ισραήλ. Ένα μονοπάτι ανοίγει υπό την επίβλεψη και των δύο πλευρών ώστε οι νιόπαντροι αλλά και τα φέρετρα να επιστρέφουν στο χωριό καταγωγής τους. Η Λάμια τώρα πηγαίνει να ζήσει με την οικογένεια του συζύγου της, αφήνοντας πίσω της τον αδελφό της, το σχολείο της, το χαρταετό της, την μητέρα της, το παρελθόν της. Η Λάμια αρνείται όμως να ολοκληρώσει τον γάμο της. Αντί γι’ αυτό σιγά σιγά ερωτεύεται τον στρατιώτη που την παρατηρεί στις μετακινήσεις της από την πρώτη μέρα.
Σημειώσεις της Ράντα Σαχάλ Σαμπάγκ
Γεννημένη από Λιβανέζο πατέρα και Ιρακινή μητέρα, έχω ζήσει ολόκληρη τη ζωή μου περικυκλωμένη από τη διαμάχη. Ποτέ δεν μπορούσα να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση επιφυλακής, αυτό το συναίσθημα συνεχόμενου κινδύνου…ποτέ δεν είχα την δυνατότητα να ξεφύγω από τον πόλεμο.
Με την ταινία αυτή, ήθελα να μάθω τον τρόπο για να δώσω τέλος στην οργή μου. Μετά από μία προβολή, με έκπληξη άκουσα τον φίλο μου, Γκασάν Αμπντούλ Καλέκ, να αναφέρεται στον φιλόσοφο του 17ου αιώνα, Τζιαν Μπατίστα Βίκο, ο οποίος είχε πει: «Το αληθινό μεγαλείο ενός λαού βρίσκεται στον πολιτισμό του και όχι στην στρατιωτική του υπεροχή.» Και το Ιράκ αμέσως ξεπρόβαλλε…
Τελικά, πάντοτε υπάρχει αναταραχή! Το 1874 ένας αγρότης από το Ιλινόις, ο Τζόζεφ Φ. Γκίντεν, έβγαλε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μία εφεύρεσή του: το συρματόπλεγμα. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η ιστορία ενός εργαλείου που, αν και σε χαμηλή θέση στην ιεραρχία μηχανικής ευφυΐας, αποτέλεσε φοβερό στοιχείο καταπίεσης…αυτό το “σχοινί του διαβόλου” – ελαφρύ, εύκαμπτο, φθηνό, ευπροσάρμοστο – έχει επιζήσει στον αιώνα, χωρίς να παλιώνει. Είναι πάντοτε αποτελεσματικό, παρά την επέλευση των υπερ-σύγχρονων νέων τεχνολογιών.
