ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ: ISABELLE HUPPERT
Μια πραγματική σταρ του σύχγρονου ευρωπαϊκού κινηματογράφου και ένα από τα μεγαλύτερα υποκριτικά ταλέντα, την Isabelle Huppert, παρουσίασαν στους εκπροσώπους του ελληνικού και ξένου τυπου και στο κοινό της Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρος του Φεστιβάλ, Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο διευθυντής του, Μιχάλης Δημόπουλος, οι οποίοι δεν έκρυψαν τη χαρά τους για την παρουσία της ηθοποιού στη Θεσσαλονίκη. «Χαίρομαι που είναι εδώ κοντά μας, αφήνοντας τις δεκάωρες πρόβες για το νέο θεατρικό έργο που ετοιμάζει προκειμένου να επισκεφθεί για δύο μέρες και για πρώτη φόρα τη Θεσσαλονίκη», τόνισε ο κ. Δημόπουλος.
Ο κ. Αγγέλοπουλος θυμήθηκε μια σημαντική στιγμή της καριέρας του, την απονομή του Χρυσού Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Μία αιωνιότητα και μία ημέρα, βραβείο που παρέλαβε από την Isabelle Huppert. «Εκείνο το φιλί στις Κάννες έπρεπε να επαναληφθεί και εδώ», είπε ο κ. Αγγελόπουλος, σημειώνοντας ότι η προσπάθεια αυτή, το να παρουσιάζει το Φεστιβάλ αγαπημένους ηθοποιούς, πρέπει να συνεχιστεί. «Για εμάς η Isabelle Huppert, είναι δεμένη με μια ολόκληρη περίοδο του γαλλικού κινηματογράφου που εξακολουθεί να μας συνοδεύει», είπε ο κ. Αγγελόπουλος.
Το ανέλπιστο βραβείο Νόμπελ
Οι δημοσιογράφοι δεν έχασαν την ευκαιρία να «ανακρίνουν» την κυρία Huppert, βομβαρδίζοντάς την με ερωτήσεις για πλειάδα θεμάτων –από τις δυσκολίες της γλώσσας μέχρι τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει τους ρόλους της. Οι ερωτήσεις, στην κατάμεστη αίθουσα συνεντεύξεων, ξεκίνησαν από την απονομή του βραβείου Νόμπελ στη συγγραφέα του βιβλίου Η δασκάλα του Πιάνου, στην κινηματογραφική μεταφορά της οποίας πρωταγωνίστησε, κερδίζοντας το βραβείο ερμηνείας του Φεστιβάλ των Καννών το 2002. «Για μένα ήταν μια πραγματική έκπληξη. Δεν το περίμενα καθόλου», είπε η Γαλλίδα ηθοποιός.
Σχολιάζοντας το ρόλο της στην ταινία ανέφερε ότι στο βιβλίο ο χαρακτήρας που υποδύθηκε ήταν περισσότερο ριζοσπαστικός και στην ταινία προσπάθησε να του δώσει περισσότερα συγκινησιακά στοιχεία. Το ζήτημα της γλώσσας, δηλαδή της κυριαρχίας της αγγλικής, δεν το θεωρεί σημαντικό φράγμο για να διασχίσει ένας καλλιτέχνης τα σύνορα της χώρας του. Έφερε μάλιστα ως παράδειγμα τον ασιατικό κινηματογράφο, ο οποίος έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αγγίξει εκατομμύρια ανθρώπους. «Ο κινηματογράφος είναι μια παγκόσμια γλώσσα βασισμένος στην εικόνα», είπε η ηθοποιός.
Ο χαρακτήρας ενός σταρ
Η Isabelle Huppert είναι μια σύγχρονη σταρ και ρωτήθηκε γι΄αυτό: αν νιώθει σταρ ή διανοούμενη. «Δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω αυτό που κάνω χωρίς να δώσω ένα στοχασμό, μια σκέψη. Αυτό που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα είναι να δώσω νόημα στη δουλειά μου και να βρέθω στο ίδιο σταυροδρόμι με σκηνοθέτες με τους οποίους μπορώ να μοιραστώ κοινές ανησυχίες», απάντησε. Όταν επιλέγει ένα ρόλο το βασικό κριτήριό της είναι ο σκηνοθέτης, ενώ ιδιαίτερη σημασία δίνει και στο θέατρο.
Μάλιστα, η τελευταία παράσταση στην οποία συμμετείχε, Η Ψύχωση θα περιοδεύσει και στην Αμερική. Μιλώντας ως γυναίκα ηθοποιός, ανέφερε ότι στην Ευρώπη υπάρχουν σημαντικοί χαρακτήρες τους οποίους μπορεί να ερμηνεύσει μια γυναίκα. «Οι πρωταγωνίστριες του Χολιγουντ μας ζηλεύουν γιατί στην Ευρώπη υπάρχουν ρόλοι που σκιαγραφούν καλύτερα και με περισσότερο ενδιαφέρον τους γυναικείους χαρακτήρες».
Η τιμητική προβολή
Η Isabelle Huppert ρωτήθηκε και για το ρόλο της στην ταινία Les Soeurs Fachees, η παγκόσμια πρεμιέρα της οποίας θα πραγματοποιηθεί σήμερα Κυριακή 21 Νοεμβρίου, στις 20.30 στη Θεσσαλονίκη, στον κινηματογράφο Ολύμπιον. Η ταινία αφορά τη σχέση δύο αδελφών, αγαπημένων, εκ των οποίων η μια έχει καταφέρει να γίνει πλούσια. Έχουν την ίδια φιλοσοφία απέναντι στη ζωή, αλλά στην πορεία του χρόνου τα πράγματα αντιστρέφονται. Η πλούσια αδελφή διαπιστώνει ότι δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή της, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Η κακιά της ιστορίας είναι η Isabelle Huppert.
Η συνέντευξη τύπου έκλεισε με μια σημαντική επισήμανση από την πλευρά της κυρίας Huppert για το ρόλο της υποκριτικής τέχνης στο σύχγρονο σινεμά. «Ο κινηματογράφος έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και ο ηθοποιός πρέπει να πάει πιο μακριά. Ο κινηματογράφος είναι ένα εργαλείο για την αναζήτηση της αλήθειας και ο ηθοποιός πρέπει να συμμετάσχει σε αυτό το εργαλείο, δίνοντας βάθος στους ρόλους, όπως έχουν ήδη κάνει ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και ο Μoντγκόμερι Κλιφτ».
