ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΣΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΖΩΜΕΝΟΣ
Συνέντευξη τύπου παρέθεσαν το Σάββατο, 27 Νοεμβρίου, στα πλαίσια του 45ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, οι σκηνοθέτες Φωτεινή Σισκοπούλου για την ταινία «Rakushka» και Βασίλης Μαζωμένος για την ταινία «Λόγοι και αμαρτήματα».
Η Φωτεινή Σισκοπούλου μιλώντας για την ταινία της και τον ξενόγλωσσο, τίτλο που επιλέχτηκε είπε: «Προφανώς δεν ήταν τυχαίο. Με ενδιέφερε ιδιαίτερα το θέμα του ξένου, του πρόσφυγα αλλά και του ξένου με όρους ψυχολογικούς, του άλλου, του έτερου. Γι’ αυτό διαλέξαμε μια ρώσικη λέξη, τη rakushka στον τίτλο. Από την άλλη, η λέξη αυτή σημαίνει «κοχύλι», κάτι που επίσης έχει ιδιαίτερη σημασία. Κοχύλι είναι αυτό το κλειστό, ερμητικό σύστημα που αν ανοίξεις βίαια το περίβλημά του, πεθαίνει. Κι αυτό αφορά την ηρωίδα αλλά και την ίδια την ταινία. Τελειώνοντας ένα έργο τέχνης παίρνουμε μαζί το άρωμά του: πεθαίνει και μένει το ερώτημά του για να μας απασχολεί». Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με τον λόγο για τον οποίο χρησιμοποίησε αρκετούς άγνωστους ηθοποιούς στην ταινία της, απάντησε: «Η ταινία μου είναι ένα ψυχολογικό δράμα που αντλεί τις εντάσεις του από το σοβαρότατο σύγχρονο θέμα της μετανάστευσης. Σε αυτόν τον χώρο, των μεταναστών, αναζήτησα ηθοποιούς αλλά και ερασιτέχνες, πρόσωπα άγνωστα στο ευρύ κοινό γι΄αυτό «ανοιχτά, κάτι που με βοηθούσε πολύ στον σκοπό μου, να βρεθεί η ταινία στα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας».
Μιλώντας για τον τρόπο αντιμετώπισης της τανίας της αλλά και του ελληνικού κινηματογράφου συνολικά από κοινό και ειδικούς, είπε: «Δεν εντοπίζω το πρόβλημα στους θεατές, οι οποίοι συνήθως ανταποκρίνονται στις ταινίες. Πιστεύω ότι χρειάζεται θεσμική ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου. Πιστεύω ότι ο κόσμος δεν ξέρει πόσος κόπος χρειάζεται για να γίνει μια ταινία και πόσο σημαντικό είναι να την υποστηρίξει. Γι’ αυτό δεν συμμετέχει ευρέως όταν αυτή παίζεται στις αίθουσες. Θεωρώ ότι το Φεστιβάλ είναι ένας χώρος που πρέπει να προσφέρει περισσότερα στις ελληνικές ταινίες. Δεν είμαστε σοβινιστές, ούτε άτομα ειδικών αναγκών, αλλά τη στιγμή που δίνουμε τη μάχη μας μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, καθώς δική μας παραγωγή συρρικνώνεται χρόνο με το χρόνο, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη υποστήριξη από την Πολιτεία».
Ο Βασίλης Μαζωμένος αναφερόμενος στην ταινία του «Λόγοι και αμαρτήματα» είπε: «Η ταινία μου κινείται στην κατεύθυνση που σχηματικά ονομάζεται ποιητικό φιλμ, κατά άλλους δοκιμιακό. Βέβαια αυτές οι έννοιες εσχάτως κατηγοριοποιούνται με τον όρο «πειραματικό σινεμά», λίγο απαξιωτικά κατά τη γνώμη μου. Είναι μια απόπειρα να καταγράψω σε ένα φιλμ την τραγωδία που ζει ο δυτικός κόσμος, με δύο βασικά στοιχεία: το πρόβλημα των μαύρων μεταναστών που βιώνουν το Θείο Δράμα και το πρόσωπο ενός λευκού γιάπι, ενός χρηματιστή, που πεθαίνει βιώνοντας τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Είναι ένα αλληγορικό φιλμ».
Σχολιάζοντας την ερώτηση σχετικά με τη θρησκευτικότητα που διαπνέει την ταινία διευκρίνισε: «Εδώ υπάρχει μια παρεξήγηση. Στην ταινία είναι κυρίαρχο το στοιχείο της πίστης που είναι κάτι διαφορετικό από τη θρησκευτικότητα. Ο ποιητικός λόγος του Ευαγγελίου με ενδιαφέρει περισσότερο παρά η χριστιανική θρησκεία και επίσης ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να μεταφραστεί αυτός ο λόγος σε εικόνα μέσω των μαύρων, μουσουλμάνων ηθοποιών της ταινίας.Η πρόθεσή μου δεν είναι να κάνω θρησκευτικό σινεμά, αλλά να δείξω ότι το τέλος του δυτικού πολιτισμού ταυτίζεται και με τη θρησκεία. Χρησιμοποιώ τα σύμβολα αυτού του κόσμου που καταρρέει όχι για να τα προστατεύσω αλλά για να τα αναδείξω».
Απαντώντας στο ερώτημα σχετικά με τον τρόπο που αισθάνεται ότι αντιμετωπίζονται οι ελληνικές ταινίες από το κοινό και τους ειδικούς του χώρου απάντησε: «Νομίζω ότι δεν υπάρχει αρκετός σεβασμός για τον κινηματογραφικό κόσμο που μοχθεί για να κάνει μια ταινία, μια διαδικασία που χρειάζεται πολλά χρήματα, κόπο και αγώνα. Η μικρή παρουσία των δημοσιογράφων στην αίθουσα αποτελεί άλλο ένα δείγμα της κρίσης που περνάει αυτός ο θεσμός. Στο ελληνικό σινεμά αυτήν την στιγμή επικρατούν διχαστικές πρακτικές που επιτείνουν το πρόβλημα. Δεν μπορώ να μην διαμαρτύρομαι γι΄αυτό».
