Tα Ιπτάμενα Στιλέτα

 

ΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΣΤΙΛΕΤΑ / SHI MIAN MAI FU / ΤΗΕ HOUSE OF FLYING DAGGERS

30 Δεκεμβρίου - 6 Ιανουαρίου, Ωρες προβολών: 18.00, 20.30, 23.00

Σκηνοθεσία, Σενάριο: Zhang Yimou, Li Feng, Wang Bin Παραγωγή: Bill Kong, Zhang Yimou Φωτογραφία: Zhao Xiaoding Moντάζ: Cheeng Long Moυσική: Shigeru Umebayashi Πρωταγωνιστούν: Andy Lau, Zhang Zyi, Song Dandan 35mm, Εγχρωμο, 119’

H δυναστεία Tang, μια από τις ισχυρότερες της κινεζικής αυτοκρατορίας, το έτος 859 βρίσκεται υπό κατάρρευση. Ο Αυτοκράτορας ανίκανος και η κυβέρνηση διεφθαρμένη, δεν μπορούν να αντισταθούν σε διάφορες στρατιωτικές ομάδες αντίστασης και κυρίως σε αυτήν με το όνομα Ιπτάμενα Στιλέτα, η οποία κλέβει από τους πλουσίους και δίνει στους φτωχούς. Οι αρχές με αρχηγούς τον Λίο και τον Τζιν διατάσσονται να συλλάβουν τον επικεφαλής των Ιπτάμενων Στιλέτων. Ο κάπτεν Τζιν γίνεται δόλωμα και παριστάνει τον προστάτη της Μέι, της κόρης του νεκρού πρώην αρχηγού των Στιλέτων, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Ανάμεσά τους όμως, ααπτύσσονται αμοιβαία συναισθήματα και απρόσμενα ερωτεύονται...

Νέο έπος του πολυβραβευμένου Zhang Yimou που εδράζεται στο αιώνιο πολύπτυχο Εκδίκηση, Πάθος, Ερωτας, Μίσος. Ο δημιουργός μάς ταξιδεύει στο βάθος της κινέζικης ιστορίας εκμεταλλευόμενος τις παραδόσεις, τους θρύλους και τα κατορθώματα των ηρώων της: Η μάχη, το πάθος για εξουσία, ο δόλος, αλλά και τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα, ο έρωτας και ο πόθος ως αντίβαρο των πρώτων ξετυλίγονται μέσα από το γοητευτικό, εικονοκλαστικό σύμπαν του δημιουργού, μέσα από το οποίο ξεπροβάλλει η αέναη πάλη του Καλού με το Κακό.

Η ταινία προβλήθηκε στο Επίσημο πρόγραμμα εκτός Συναγωνισμού στο Φεστιβάλ Καννών 2004 και ήταν ταινία Λήξης του 45ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Zhang Yimou Γεννήθηκε το 1950 στην Κίνα και σπούδασε σκηνοθεσία στο Πεκίνο. Έγινε ηγετικό μέλος της Πέμπτης Γενιάς Κινέζων Κινηματογραφιστών, της πρώτης ομάδας που αποφοίτησε μετά την Πολιτιστική Επανάσταση. Ως ηθοποιός πρωταγωνίστησε στο Κόκκινοι Αγροί και κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τόκιο για την ερμηνεία του στο “Old Well” (1986). Είναι ο πρώτος Κινέζος που έχει προταθεί για Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία για το Ζου Ντου: Σιωπηλοί Εραστές το 1990, το Σήκωσε Τα Κόκκινα Φανάρια το 1991 και το Ήρωας το 2003. Έχει τιμηθεί με το Αργυρό Λιοντάρι στο 44ο Φεστιβάλ της Βενετίας για την Κιου Ζου: Μια Γυναίκα της Κίνας (1992), τη Μεγάλη Διάκριση της Επιτροπής στο 47ο Φεστιβάλ των Καννών για το Να Ζεις (1994), το Χρυσό Λιοντάρι στο 52ο Φεστιβάλ της Βενετίας για το Ούτε Ένας Λιγότερος (1999) και την Αργυρή ¶ρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για το Ο Δρόμος για το Σπίτι (1999).

Τα Ιπτάμενα Στιλέτα είναι μια ιστορία πάθους και έρωτα. Μπορεί να είναι μια ταινία πολεμικών τεχνών αλλά και μια αιώνια ρομαντική ιστορία αγάπης. Περιγράφει ένα συναισθηματικό ταξίδι. Θα δείτε πώς οι τρεις ήρωες υποφέρουν εξαιτίας του έρωτα και του πόνου που αυτός τους προκαλεί. Ο έρωτας μας διαλύει αλλά είμαστε πάντα πρόθυμοι να θυσιάσουμε τα πάντα για αυτόν».

»Για μένα, δεν είναι η μέση ταινία πολεμικών τεχνών. Είναι μια ερωτική ιστορία τοποθετημένη μέσα σε μια ταινία δράσης. Ο Τζιν και η Μέι πέρασαν μόνο τρεις μέρες μαζί, αλλά κατά τη διάρκεια αυτού του τριήμερου, αγαπήθηκαν άγρια και τελικά, τραγικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να εξηγηθεί ο έρωτάς τους. Να μπορείς να το εξηγήσεις, τότε δεν είναι έρωτας. Ίσως τρία δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να βρούμε τον πραγματικό έρωτα. Τριάντα χρόνια μαζί δε σημαίνουν κατ’ ανάγκη και μια βαθύτερη επαφή».

»Πολλοί σκηνοθέτες έχουν αφηγηθεί παρόμοιες ιστορίες αλλά το δικό μου ενδιαφέρον έχει να κάνει με το πώς οι άνθρωποι ερωτεύονται και τι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν για χάρη αυτού του έρωτα. Για μένα, στο τέλος της μέρας, ο έρωτας είναι ο θρίαμβος του ανθρώπινου πνεύματος». Zhang Yimou

«Εκπληκτικές σκηνές δράσης υπηρετούν ως σημεία στίξης στην νέα ταινία του Yimou, ένα ρομαντικό μελόδραμα, η δεύτερη απόπειρα του δημιουργού στο είδος wuxia (ταινίες με ξιφομαχίες και ιππότες). Παρά το γεγονός ότι η δράση είναι πιο νατουραλιστική από ότι στο Hero –με κορυφαίες δύο σκηνές, μια στο δάσος μπαμπού και η άλλη με μια ρόμπα με τεράστια μανίκια- το αποτέλεσμα είναι εκθαμβωτικό. Ποιος φανταζόταν ότι ο δημιουργός του Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια θα γινόταν μετρ των κινηματογραφικών πολεμικών θρύλων;».

eye-weekly